W przeciągu niemalże całej historii naszego świata, przyrost liczby ludności następował bardzo powoli. Szacuje się, iż pierwszym roku naszej ery, na naszej planecie żyło blisko trzysta milionów ludzi. Przez tysiąc pięćset lat liczba ta wzrosła o zaledwie sto pięćdziesiąt milionów. Dopiero w osiemnastym wieku, na skutek pierwszej, przemysłowej rewolucji populacja zaczęła się znacznie szybciej powiększać. Znacznie zmniejszyła się śmiertelność, a utrzymywał stały, wysoki przyrost naturalny. Spowodowało to w dwudziestym wieku zjawisko nazywane eksplozją demograficzną. Jeśli obecny stan przyrostu naturalnego na świecie nie ulegnie zmniejszeniu, to już za około dwadzieścia do trzydziestu lat światowa populacja może ulec podwojeniu. Największy współczynnik przyrostu naturalnego utrzymuje się przede wszystkim w krajach tak zwanego trzeciego świata, czyli tych najbiedniejszych. Zdecydowanie mniejsza, a czasami nawet ujemna jest jego wartość w krajach o dużym stopniu uprzemysłowienia, wysokorozwiniętych. W chwili obecnej świat zamieszkuje niespełna sześć miliardów ludzi. Około dziewięćdziesiąt jeden procent naszego globu jest uznawane ze ekumenę. Są to tereny stale zamieszkałe przez ludzi. Jednak rozmieszczenie ludzi na poszczególnych kontynentach jest wyjątkowo nierównomierne. Wpływa na to bardzo wiele czynników, z których najważniejszym jest chyba dostępność do wody pitnej. Blisko pięćdziesiąt dwa procent ludzi na świecie mieszka na terenach, które nie są oddalone od morskich wybrzeży o więcej niż dwieście kilometrów. Tereny te to, za wyłączeniem Antarktydy oczywiście (która, za wyjątkiem stacji badawczych, w ogóle nie jest zamieszkała), niemalże dwadzieścia sześć procent lądów na całej planecie. Znaczące w przypadku rozmieszczenia ludności jest także położenie mineralnych surowców czy też żyznych gleb. Średnia gęstość zaludnienia na naszej planecie wynosi około czterdzieści jeden osób na kilometr kwadratowy. Wartość ta jest oczywiście różna dla różnych kontynentów.

W roku 1994 liczba ludzi na naszej planecie wyniosła ogółem dokładnie pięć i osiem dziesiątych miliarda. Najludniejszym kontynentem jest Azja. Zamieszkuje ją około sześćdziesiąt procent całej ludności. W przeliczeniu jest to blisko trzy i pół miliarda ludzi. Na kolejnym miejscu znajduje się Afryka. Zamieszkuje ją około dwanaście i siedem dziesiątych procenta światowej populacji. Jest to mniej więcej siedemset trzydzieści milionów ludzi. Następne miejsce przypadło Europie. "Stary kontynent" zamieszkuje obecnie ponad dziesięć i pół procenta całkowitej światowej populacji, co w przeliczeniu na osoby daje w przybliżeniu sześćset dziesięć milionów osób. Dalej znajduje się Ameryka Północna i Środkowa. Zamieszkuje ją około osiem procent populacji świata. Jest to około czterysta pięćdziesiąt milionów ludzi. Następna w kolejność jest Ameryka Południowa. Ją zamieszkuje z kolei około pięć i pół procenta światowej ludności, czyli blisko trzysta dwadzieścia milionów. Na ostatnim miejscu znajduje się najmniejszy kontynent świata, Australia z Oceanią. Ją zamieszkuje mniej więcej dwadzieścia osiem milionów ludzi.

Kolejnym zagadnieniem, na którym się skupimy będzie gęstość zaludnienia. Jak już było wspominane, dla całego świata wynosi ona czterdzieści jeden osób na kilometr kwadratowy. Największa gęstość panuje w Azji. Wynosi tam one około sto dziewięć osób na kilometr kwadratowy. Drugie miejsce zajmuje Europa z wartością gęstości wynoszącą sześćdziesiąt dziewięć. Ostatnie miejsce zajmuje natomiast Australia. Tam gęstość zaludnienia wynosi zaledwie trzy osoby na kilometr kwadratowy. Na pozostałych kontynentach wartość ta wynosi od osiemnastu do dwudziestu czterech osób na kilometr kwadratowy. Jeśli zaś chodzi o państwa to najrzadziej zaludnionym krajem świata jest Sahara Zachodnia. Współczynnik ten wynosi tam zaledwie jeden. Spowodowane jest to przede wszystkim klimatem zwrotnikowym, a także występowaniem pustyni. Kolejnym niezbyt gęsto zaludnionym krajem jest Mongolia (2 os/km2). Tam również sytuację taką powoduje pustynia. Jednym z najgęściej zaludnionych krajów świata jest Singapur. Gęstość zaludnienia wynosi tak ponad cztery tysiące osiemset trzydzieści osób na kilometr kwadratowy. Spowodowane jest to dużą koncentracją przemysłu, a także występowaniem żyznych mad. Jednak współczynnik ten może być niezwykle zróżnicowany w obrębie granic danego kraju. Doskonałym przykładem są Chiny. Średnia gęstość wynosi tu około sto dwadzieścia siedem osób na kilometr kwadratowy. Najludniejszym regionem jest Nizina Chińska gdzie gęstość zaludnienia przekracza dwa tysiące osób. Najrzadziej zaludniony jest za to Tybet (zaledwie jedna osoba na kilometr kwadratowy).

Wzrost liczby ludności na danym terenie zależy od wielu czynników. Niezwykle ważny jest dostęp do wody pitnej. Oprócz tego sprzyjający jest ciepły klimat oraz dobre, żyzne gleby. Korzystne jest także nizinne ukształtowanie terenu. Około pięćdziesiąt sześć procent ludności na świecie mieszka na terenach położonych do dwustu merów nad poziomem morza. Ponad osiemdziesiąt procent mieszka na obszarach leżących do pięciuset metrów nad poziomem morza.

Zmianom w rozmieszczeniu ludności na świecie sprzyjają migracje. Są to ruchy ludności. Można wyróżnić sześć zasadniczych rodzajów. Pierwszy z nich to emigracja. Jest to wyjazd z rodzinnego miasta, kraju, itp. Drugi rodzaj to imigracje, czyli przyjazd do jakiegoś miejsca. O reemigracji mówimy wtedy kiedy jakaś osoba wyjechała po czym powróciła. Czwarty rodzaj to repatriacje czyli innymi słowami przesiedlenia. Kolejnym rodzajem jest deportacja, to jest zsyłka ludności. Ostatnim rodzajem jest ewakuacja czyli ucieczka ludności z jakiegoś obszaru. Poza tym migracje można podzielić na trzy grupy. Pierwsza z nich to migracje zewnętrze. Są to migracje międzypaństwowe. Druga grupa to migracje wewnętrzne, czyli takie, które zachodzą wewnątrz danego kraju. Ostatnia grupa to migracje pozorne. Zachodzi w nich zmiana granic, jednak jest ona spowodowana zmianami administracyjnymi.

Przyczyny migracji są bardzo różne. Najważniejszą z nich jest bez wątpienia poprawa materialnego bytu. Migracje takie mają podłoże ekonomiczne. Inną przyczyną mogą być na przykład wysiedlenia oraz repatriacje. Takie migracje mają charakter religijny. Kolejną przyczyną mogą być różne wojny czy konflikty zbrojne. Inne przyczyny to między innymi: turystyczne oraz służbowe wyjazdy, klęski żywiołowe takie jak na przykład powodzie czy trzęsienia ziemi, tworzenie dużych ośrodków przemysłowych, zmiany granic. Dawniej jedną z głównych przyczyn migracji były odkrycia geograficzne. Jednak z wiadomych przyczyn powód ten dziś jest już nieaktualny.

Kolejnym omawianym zagadnieniem będą osadnicze bariery. Wyróżniamy trzy zasadnicze. Pierwsza z nich to bariera świetlna. Pojawia się ona na dużych szerokościach geograficznych, gdzie brakuje dostatecznej ilości światła potrzebnej na przykład w rolnictwie. Druga bariera to bariera termiczna. Polega oczywiście na tym, iż na danym obszarze panują zbyt niskie lub zbyt wysokie temperatury, aby dało się tam normalnie żyć. Ostatnią jest bariera wodna. Jest to naturalnie brak słodkiej wody lub ewentualnie nadmiar wody (na przykład oceany).

Istnieje kilka charakterystycznych rodzajów miejsc, na których występują duże skupisk ludności. Pierwszym z nich są nizinne tereny, leżące w strefie umiarkowanej. Kolejny to obszary podzwrotnikowe. Następny to wielkie okręgi przemysłowe takie jak na przykład Zagłębie Ruhry, czy Górnośląski Okręg Przemysłowy. Czwartym takim miejscem są wielkie aglomeracje miejskie (na przykład wschodnie wybrzeże Stanów Zjednoczonych). Ostatnim rodzajem takich miejsc są doskonałe pod względem rolniczym tereny, na których istnieje wysoki nakład ręcznej pracy. Są to między innymi Nizina Chińska, a także Delta rzeki Ganges.

Wymienimy teraz kilka regionów o wysokiej gęstości zaludnienia i określimy czynniki je wywołujące. Pierwszym takim regionem jest Nizina Chińska. Tak wysoką gęstość zaludnienia powoduje klimat monsunowy, a także żyzne mady. Innym regionem o identycznych czynnikach powodujących wysoką gęstość zaludnienia jest delta Gangesu. W dolinie Nilu dużą koncentrację ludności powodują żyzne mady. Na wyspie Jawa wpływają na to również niezwykle żyzne gleby wulkaniczne. Kolejnym takim regionem jest nizina Padu, tutaj ważna jest wysoka koncentracja przemysłu. Na dużą gęstość zaludnienia wschodniego wybrzeża Stanów Zjednoczonych wpływ miały historyczne względy, podzwrotnikowy klimat, a także naturalne bogactwa. W przypadku Kalifornii decydujące znaczenie także miały naturalne bogactwa, a w szczególności ropa.