Wypracowania

Zmiany obszaru Polski w ciągu dziejów

Dokładne określenie granic państwa Mieszka I jest niemożliwe. Przyjmuje się, że miało ono powierzchnię około 250 tys. km² i zamieszkiwane było przez około milion mieszkańców. W 1650 roku powierzchnia Polski wynosiła 990 tys. km² W 1795 roku Polska znikła z mapy politycznej świata, aż do 1918 roku. Jej powierzchnia wynosiła wtedy 380 tys. km². Po II wojnie światowej, w 1945 roku miała 311,9 tys. km², a obecnie 312 685 km^2.

Kształtowanie się granic Polski:

1. granica zachodnia - konferencje w Jałcie w lutym 1945 roku i w Poczdamie w lipcu 1945 roku, określiły przebieg tej granicy. W 1950 roku granicę uznała i ratyfikowała NRD, RFN zaś w 1970 roku. W 1990 roku miało miejsce traktatowe uznanie granicy przez Niemcy zjednoczone.

2. granica południowa - granica obecnych Czech i Słowacji odpowiada tej z 1938 roku pomiędzy Niemcami i Polską a Czechosłowacją, ostateczne wyznaczanie granicy ukończono w 1957 roku.

3. granica wschodnia - w 1943 roku w Teheranie ustalono granicę na podstawie linii narodowościowej, w 1945 roku zawarto porozumienie ze Związkiem Radzieckim. W 1951 roku miała miejsce modyfikacja granicy - w zamian za rejon miejscowości Bełz, Polska dostała Bieszczady Niskie.

4. granica północna - granica morska ustalona w 1958 roku, lądowa w latach 1957-58.

Polska graniczy z:

1. Obwodem Kaliningradzkim (Federacji Rosyjska) - 210 km;

2. Litwą - 103 km;

3. Białorusią - 416 km;

4. Ukrainą - 529 km;

5. Słowacją - 539 km;

6. Czechami - 790 km;

7. Niemcami - 467 km.

Łączna długość granic wynosi 3582 km, w tym granica morska - 528 km.

Zmiany podziału administracyjnego po II wojnie światowej:

1. 1945 - 1950 - 14 województw, powiaty i gminy;