Tektonika polega na ruchach płyt skorupy ziemskiej po półplastycznej części płaszcza (astenosfera). Powodują ją ogromne prądy gorącej magmy, działające na poszczególne płyty. Charakteryzują się one dużymi rozmiarami, a wśród nich wyróżnić można kilka płyt głównych: amerykańska, afrykańska, euroazjatycka, pacyficzna, chińska, indyjska, antarktyczna oraz Nazwa. Istnieją też płyty mniejszych rozmiarów.
Płyty mogą się zderzać, nasuwać na siebie, ocierać lub wciskać jedna pod drugą. Jest to konsekwencją wspomnianych prądów.
Pęknięciom skorupy ziemskiej towarzyszą takie formy i zjawiska, jak:
- grzbiety oceaniczne
- zjawiska sejsmiczne (trzęsienia ziemi)
- wulkanizm
Miejsca zderzenia płyt charakteryzują:
- zjawiska wulkaniczne
- ruchy fałdowe
- archipelagi
- trzęsienia ziemi;
Te procesy i zjawiska często stanowią zagrożenie dla człowieka. Najniebezpieczniejsze bywają trzęsienia ziemi, które polegają na drganiach podłużnych i poprzecznych skorupy ziemskiej, spowodowanych naprężeniami w głębi lądu i powstawaniem fal sejsmicznych. Trzęsienia są najczęstsze w strefie uskoków tektonicznych, czyli występowania nieciągłości skorupy ziemskiej. Są one najaktywniejsze na granicach płyt litosfery. W tych miejscach występują najsilniejsze trzęsienia ziemi, powodujące ogromne straty, zarówno ludności, jak i materialne. Zjawiska takie mają miejsce kilkukrotnie w ciągu roku.
Do miejsc szczególnie narażonych na drgania należą między innymi Kalifornia i Japonia, gdzie małe wstrząsy notowane są codziennie.
Mimo licznych obserwacji zjawiska, nie ma możliwości obecnie przewidzenia momentu nadejścia kataklizmu. Człowiek rozpoznaje symptomy zapowiadające trzęsienie, ale nie potrafi oszacować ściśle czasu od ich powstania do wystąpienia drgań.
