Antarktyda to obszar, rozciągający się wokół bieguna południowego, będący strefą polarna Ziemi. Zawiera w sobie Antarktydę jako kontynent, Ocean Południowy, który go otacza oraz znajdujące się tam wyspy.
Jej nazwa wywodzi się z języka greckiego i oznacza coś przeciwnego do Arktyki- obszaru znajdującego się na drugim biegunie Ziemi. Nazwa ta została po raz pierwszy zastosowana przez Johna Madevilla w 1366 roku. Natomiast jako określenie kontynentu zapoczątkował jej używanie Charles Wilkus w 1848 roku.
Uznawana na całym świecie granica Antarktyki to Konwergencja Antarktyczna, wąski pas wody, o szerokości do kilku metrów, który przedziela zimne wody od wód cieplejszych oraz zawierających większą ilość soli. Konwergencja znajduje się wokół kuli ziemskiej na szerokości od 47 do 62 S, w strefie pacyficznej wysuwa się bardziej na południe latem, natomiast zimą- na północ. Proces mieszania się wody powoduje, że obserwowalne są tu: różnica zasolenia, temperatury oraz gęstości wody.
Konwergencja określa granicę życia organizmów, żyjących w warunkach, charakterystycznych dla jej jednaj bądź drugiej strony.
Woda po obu stronach Konwergencji różni się od siebie, czasem wody na południu nazywane są Oceanem Południowym lub też Lodowatym Południowym. Na jego powierzchni położone są archipelagi oraz pojedyncze wyspy. Południowa część podzielona została na morza: Łazariewa, Weddella, Kosmonautów, Davisa, Rjiser- Larsena, Wspólnoty, d'Urvilla, Bellingshausena, Amundersena oraz Mawsona.
Powierzchnia Antarktyki wynosi około 14 milionów kilometrów kwadratowych, jeżeli wliczyć w to lodowce szelfowe (zajmujące około 1500 tysięcy kilometrów kwadratowych). Niemal cały obszar Antarktyki znajduje się na południe od koła podbiegunowego na południu- na szerokości 66 33'S. Można wyodrębnić Antarktykę Wschodnią oraz Zachodnią, przedzielona Górami Transantarktycznymi, ciągnącymi się od Morza Weddella do Morza Rossa. Część wschodnia zajmuje powierzchnię około 10 milionów kilometrów kwadratowych, a zachodnia- prawie trzy razy mniej. Druga z nich jest bardziej podzielona, a Półwysep Antarktyczny, sięgający w kierunku Ameryki Południowej przekracza koło podbiegunowe i sięga do przylądku Prime Head (63 13'S).
Rozciągłość między Ziemią Grahama (Antarktyda Zachodnia), a Wybrzeżem Knoxa (Antarktyda Wschodnia) ma około 5700 kilometrów.
Około 90% kontynentu pokrywa lód. Nunataki- najwyższe partie górskie, niepokryte lodem, bezlodowe fragmenty wybrzeża oraz oazy zajmują powierzchnię około 330 tysięcy kilometrów kwadratowych. Średnia wysokość lądolodu ma około 2040 metrów ponad poziom morza sprawiając, że jest to najwyżej położony na świecie kontynent, biorąc pod uwagę średnią wysokość. Najwyższy punkt lądolodu to Kopuła Argus ( 4030 metrów nad poziomem morza), a najwyższe wzniesienie - Vinson (5140 metrów nad poziomem morza), znajdujący się w Górach Ellsworth w zachodniej części kontynentu.
Łączna długość wybrzeża wynosi około 33400 kilometrów, a większość z niego stanowią lodowe klify lub bariery.
Można spotkać się z określeniem Antarktyki jako kontynentu siedmiu biegunów. Geograficzny biegun południowy umieszczony jest na Płaskowyżu Polarnym (wysokość 2765 metrów nad poziomem morza). Biegunem o zmiennym położeniu jest południowy biegun magnetyczny, można zaobserwować w kolejnych latach jego ruch. Z kolei biegun geometryczny znajduje się pośrodku dwóch pozostałych. Biegunem zimna jest położony koło stacji Wostok, gdzie średnia roczna temperatura wynosi około -57,8 stopni Celsjusza. Biegun względnej niedostępności jest na Antarktydzie Wschodniej (82'S), a biegun wiatrów- na terytorium Ziemi Adeli. Wreszcie południowy biegun zórz polarnych położony jest na Ziemi Mary Byrd.
