Fiordy są jednym z kilku typów wybrzeży. Spotykane są w Norwegii, Grenlandii oraz Chile. Są to U - kształtne doliny rzeczne pochodzące z epoki lodowcowej, które zostały zalane wodami morskimi. Fiordy są znane na całym świecie ze względu na bardzo charakterystyczny wygląd - niezwykle piękne, ciekawie uformowane, strome i kręte brzegi.
W czwartorzędzie nastąpiło podniesienie się poziomu mórz, wdarcie się ich na tereny wcześniej będące lądem i zalanie między innymi rzecznych dolin. Dzięki temu powstały kręte i głębokie zatoki.
Admiralty Inlet to najdłuższy fiord na świecie. Znajduje się na zachodnim wybrzeżu Ziemi Baffina. Jego wymiary to: 370 km długości i 30 km szerokości przy ujściu. Również bardzo potężnym fiordem jest grenlandzki Nordvest, którego długość wynosi 313 km.
Bardzo charakterystyczna cechą fiordów jest ich znaczna głębokość. Najgłębsze ich punkty znajdują się nieco dalej od ujścia. Niezwykle strome ściany fiordów często dochodzą do głębokości około jednego kilometra pod powierzchnią wody. Najgłębszy jest norweski Sogne (1300 m).
Najsłynniejszym obszarem występowania fiordów jest Norwegia. Dzięki fiordom jej linia brzegowa jest zwiększona o prawie 19 000 km. Największym fiordem norweskim jest Sologne. Ma on 204 km długości. Ta forma wybrzeża występuje głownie na półkuli północnej (Kanada, Grenlandia, Szwecja, Alaska), jednak można je spotkać również np. w Chile.
