W ewolucji metameria, jak się okazuje ma istotne znaczenie. U pierścienic widać już początki wyodrębniania się głowy. W niej będą się mieścić ośrodki nerwowe oraz aparat gębowy, służący do pobierania pokarmu. Oprócz cefalizacji - wyodrębniania głowy oraz układu nerwowego w drodze ewolucji stawonogi przejęły także ogólną budowę ciała i etapy wykształcania odnóży, którym początek dają parapodia. W dalszym etapie udoskonalania powstaje segmentacja heteronomiczna, czyli różnorodna pod względem rozmiarów i funkcji. Następstwem tego jest powstanie tagm u stawonogów.

U pierścienic występuje 2 rodzaje metamerii. U dżdżownic na przykład poza odcinkiem głowowym oraz odbytowym wszystkie pierścienie są zbliżone do siebie wyglądem i funkcjami. Jest to tzw. metameria homonomiczna. Wszystkie narządy, z wyjątkiem układu pokarmowego, biegną przez całą długość ciała. Natomiast w metamerii heteronomicznej segmenty są zróżnicowane pod względem budowy i ich przeznaczenia. Ten typ segmentacji występuje m.in. u pijawek.

Pierścienice należą do zwierząt spłaszczonych po stronie brzusznej. Posiadają one wtórną jamę ciała - tzw. celomę. Powstaje ona na skutek wytworzenia w czasie rozwoju zarodkowego trzeciego, obok endo- i egzodermy, listka - mezodermy. Mezoderma na dalszych etapach uwypukla się tworząc 3 woreczki. Środkowy z nich daje początek strunie grzbietowej, a dwa pozostałe to somity. Somity leżą parami w każdym członie ciała. Ich światło tworzy wtórną jamę ciała. Oba woreczki łączą się ze sobą, a ich ściany tworzą tzw. krezkę jelitową (bo znajduje się pod jelitem). Pełni ona funkcje podtrzymywania przewodu pokarmowego. Natomiast ściany somitów przylegających do siebie na granicy członów tworzą przegrodę międzysegmentalną. We wtórnej jamie ciała znajduje się płyn, a w nim komórki ameboidalne.

Cechy budowy ciała, które pomagają w opanowywaniu nowych środowisk życia nazywamy aromorfozami. Najważniejszymi aromorfozami pierścienic są:

U pierścienic nie ma jeszcze odnóży, ale występują tu parapodia. Są to specjalne wypustki, które służą do lokomocji. Zazwyczaj znajdują się po bokach ciała i posiadają szczecinki. W budowie - dzielą się na dwie części - gałązki: górną i dolną. Za ich pomocą pierścienice mogą się przemieszczać - robią to poprzez zaczepianie się przy pomocy szczecinek. Ponadto dzięki dobremu ukrwieniu służą do wymiany gazowej. Parapodia nie występują u pijawek i skąposzczetów.

Układ wydalniczy ma budową metameryczną - w każdym członie ciała znajduje się para metanefrydiów, odpowiedzialnych za usuwanie zbędnych produktów metabolizmu. Każde metanferydium składa się z lejka, którego wejście otoczone jest wieńcem rzęsek. Jest to tzw. nefrosom. Jego główną funkcją jest wychwytywanie metabolitów, wody i soli mineralnych i ich filtracja. Z metanefrydiów wychodzą kanaliki wyprowadzające, które przechodzą przez przegrodę do sąsiedniego segmentu i tam wychodzą na zewnątrz ciała. Pierścienice żyją w środowisku wodnym, gdzie najlepiej jest wydalać amoniak - dlatego właśnie to robią. Nefrydia pełnią także ważną rolę w czasie rozrodu - komórki jajowe u wieloszczetów są wydalane za ich pomocą (wieloszczety).