Jest to przywra pasożytująca w drogach żółciowych ssaków roślinożernych. Kształtem przypomina liść. Ciało jest nie członowane, pozbawione urzęsienia. Przywry posiadają przyssawki- przednią i brzuszną. Układ pokarmowy jest rozgałęziony, zakończony ślepo. Brak otworu odbytowego. Oddychają całą powierzchnią ciała. Układ wydalniczy pełni głównie funkcje osmoregulacyjne. Układ nerwowy jest tego samego typu jak u wirków. Na powierzchni ciała znajdują się prymitywne komórki czucia chemicznego i dotyku, które pełnią funkcje narządów zmysłów.
Cykl rozwojowy motylicy jest złożony. Żywicielem pośrednim jest ślimak. Żywicielem ostatecznym jest ssak roślinożerny.
Jaja motylicy dostają się do wody wraz z kałem. W wodzie uwalniana jest orzęsiona larwa, dziwadełko. Larwa wnika do organizmu ślimaka. Traci tam orzęsienie, przeobraża się i zmienia w sporocystę. Forma ta rozmnaża się. Wylegają się larwy redie albo cerkarie. Te ostatnie mogą opuścić żywiciela. Na zewnątrz osiadają na roślinie, otaczają się grubą osłonką i czekają na połknięcie przez żywiciela ostatecznego. Są to metacerkarie. Po wniknięciu do organizmu ssaka, w jelicie larwa uwalnia się z osłonki, przebija ściany żyły wrotnej i z krwią dostaje się do wątroby by tam osiąść.
