ASSAPAN
Rząd: gryzonie
Rodzina: wiewiórkowate
Rodzaj/ Gatunek : glaucomys volans
Wielkość
Długość:14cm, ogon 9-11cm
Waga: Do 190g
Rozmnażanie
Dojrzałość płciowa w wieku: 1 rok
Okres godowy: Luty- marzec i czerwiec- lipiec
Ciąża:40 dni.
Ilość młodych: 2-6
Tryb życia
Zwyczaje: W lecie samotnik, w zimie tworzy stada do
24 zwierząt, aktywny w nocy
Pożywienie: Orzechy nasiona, owoce, owady, jaja ptaków
Długość życia: Do 10 lat
Na zachodzie ameryki Północnej, od Kanady po Meksyk. Wszędzie tam, gdzie są lasy iglaste, liściaste i mieszane o dość wysokich drzewach, gdzie lepiej wykorzystuje swe umiejętności, przelatując z jednego drzewa na drugie.
Assapan - północnoamerykański żyje wysoko w koronach drzew, gdzie najlepiej wykorzystuje swoje umiejętności, przelatując z jednego drzewa na drugie. Dzięki temu może się nie obawiać wrogów nadchodzących z ziemi, staje się jednak łatwym łupem ptaków drapieżnych, przede wszystkim orłów i jastrzębi. Dlatego też w ciągu dnia śpi, a na poszukiwanie pożywienia wyrusza w nocy. O świcie assapan powraca do swego schronienia- najczęściej są nim dziuple dzięcioła lub innych ptaków- i przesypia resztę dnia. Przy wyjątkowo zimnej pogodzie assapan zapada w specyficzny stan odrętwienia z którego budzi się od czasu do czasu, by posilić się zapasami zgromadzonymi jesienią.
BARIBALE
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: drapieżne Carnivora
Rodzina : niedźwiedziowate Ursidae
Występowanie :lasy i puszcze
Pożywienie : owady, ryby, padlina, wszelkie gatunki soczystych roślin
Rozmnażanie : od 1 do 4 młodych - po ciąży trwającej 210 dni
Rozmiary ciała : głowa i tułów 1,3 - 1,8 m; wysokość w kłębie 0,8-0,95m; 60-120 kg u samca , a 70 - 180 u samicy
Ubarwienie: futro zazwyczaj lśniąco czarne, czasami białe, ciemnogranatowe albo cynamonowe
Długość życia: do 25 - 30 lat
Baribal, zwany tez niedźwiedziem czarnym, kiedyś zamieszkiwał większość lasów Ameryki Północnej - od środkowego Meksyku po Kanadę Tam, gdzie ludzi wybudowali miasta lub wycięli lasy, baribale zniknęły. Jedynie jeszcze tam, gdzie rosną lasy, można je spotkać, gdyż rzadko zapuszczają się na otwarte tereny.
Największy zanotowana samiec baribala ważył 272kg. I mierzył prawie dwa metry- od nosa do końca krótkiego ogona.
BÓBR KANADYJSKI
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: gryzonie Rodentia
Podrząd: Castoimorpha
Nadrodzina: Castoroidea
Rodzina: bobry castoridae
Występowanie: podmokłe tereny w pobliżu jezior i strumieni
Pożywienie : liście, rośliny zielone, trawy, zdrewniałe łodygi roślin
Rozmnażanie: 1- 8 młodych po ciąży trwającej 105 dni
Rozmiary ciała: głowa i tułów 80- 120 cm, ciężar 11- 30 kg
Ubarwienie: rudo- brązowe
Długość życia: 10- 15 lat
Bobry są gryzoniami, które przystosowały się do życia w wodzie. Ich gęste, pokryte tłuszczem futro jest wodoodporne, a palce tylnych kończyn spina błona
pływna. Gdy bobry nurkują, ich uszy i nozdrza zamykają się, a oczy pokrywają błoną. Poza tym bóbr zatyka sobie gardło językiem, aby woda nie dostawała się do płuc.
Bobry pływają lekko, dzięki pionowym ruchom szerokiego i płaskiego ogona. Jednak już na lądzie są mniej zwinne. Tu poruszają się ciężko i niezgrabnie.
DESMANY
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: owadożerne Insectivora
Rodzina: kretowate Talpidae
Podrodzina: krety właściwe Talpinae
Podrodzina: gwizdonosy Condylurinae
Występowanie: pobliża jezior i rzek (zwierzęta zimno wodne)
Pożywienie: owady wodne, skorupiaki, czasem ryby
Rozmnażanie: po ciąży trwającej miesiąc
Rozmiary ciała: najmniejszy: głowa i tułów 2,4 cm; ogon 2,4 cm; ciężar 10g; największy: głowa i tułów: 21 cm; ogon 21 cm; ciężar 550 g
Ubarwienie: szare, brązowo- czarne, brunatne
Długość życia: 3- 5 lat
Desman- ssak z rodziny kretowatych zamieszkujący dorzecza rzek, o spiczasto zakończonym pysku z długim trąbkowatym nosem, sierści brunatnej ze srebrzystym spodem, budujący nory z wejściem pod wodą.
JELENIE
Gromada: Mammalia
Rząd: parzystokopne Artiodactyla
Rodzina: jeleniowate Cervidae
Podrodzina: jelenie amerykańskie Odocoileinae
Występowanie: głównie lasy i puszcze, niektóre gatunki występują w tundrze lub na stepie
Pożywienie: trawy, pędy, pączki, liście i owoce zarośli i drzew
Rozmnażanie: 1 lub 2 młode po ciąży trwającej 24- 40 tygodni
Rozmiary ciała: najmniejszy (pudu): głowa i tułów0,8m;wysokość w kłębie 0,38 m; ciężar 8kg; największy: (sambar indyjski): głowa i tułów 2m;wysokość w kłębie 1,4 m; ciężar 270kg.
Ubarwienie: różne odmiany szarego, brązowego, rudego i żółtego; u niektórych gatunków osobniki dorosłe, a u większości młode bywają nakrapiane.
Długość życia:10-20 lat
Jelenie żyją w Ameryce północnej i Południowej, europie, Afryce Północnej i na większości obszarów Azji, głównie na wyspach. Nie występują w Afryce na południe od Sahary, w Australii i Nowej Zelandii, wyjątkiem są te które sprowadził człowiek.
Jest to zróżnicowana grupa parzyskostopnych. Różnią się one między sobą wielkością są gatunki mniejsze od owczarka alzackiego oraz tak duże jak łosie, ale większość jest średniej wielkości. niektóre gatunki jeleni pokryte są białymi cętkami. Przytłumiane barwy spełniają funkcje ochronną. żywią się trawą , choć niektóre gatunki preferują liście, gałązki krzewów i drzew. Wszystkie przeżuwają pokarm.
KOJOT
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: drapieżne Carnivora
Podrząd: Fissipedia
Nadrodzina: Cynoidea
Rodzina: psowate Canidae
Występowanie: preria, stepy, otwarte przestrzenie, lasy górskie Ameryki Północnej
Pożywienie: owoce, owady, padlina, małe ssaki, antylopy, sarny
Rozmnażanie: 5-10 młodych w miocie po ciąży trwającej 60-65 dni
Rozmiary ciała: głowa i tułów 70-97 cm, ogon 30 cm, ciężar 9-13kg
Ubarwienie: płowożółte lub siwo-szare, czarna wstęga wzdłuż grzbietu, czarne łaty na przednich łapach, z tyłu i na końcu ogona
Długość życia: do 14 lat, w niewoli 18 lat
Kojoty występują na obszarach Ameryki Północnej oraz od Meksyku po Kostarykę. Mają szczupłą budowę ciała, wąski pysk, spiczaste uszy i długie łapy. doskonale biegają i są najszybszymi przedstawicielami swojej rodziny.
Występują na obszarach otwartych, czasami w górskich lasach. Polują na małe zwierzęta i owady, ale ich głównym pożywieniem są króliki, myszy i wiewiórki ziemne. Na mniejsze ofiary polują samotnie, w przypadku większej zwierzyny współdziałają w parach lub większych grupach.
KUNA AMERYKAŃSKA
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: drapieżne Carnivora
Rodzina: łasicowate Mustelidae
Podrodzina: łasice właściwe
Występowanie: lasy, zwłaszcza iglaste
Pożywienie: małe kręgowce, padlina, niektóre owoce i orzechy
Rozmnażanie: 1 do 5 młodych po ciąży trwającej 5- 12 miesięcy- łącznie z opóźnieniem
Rozmiary ciała: głowa i tułów 0,3- 0,75 m; ogon 0,1- 0,45 m; ciężar 0,5- 5 kg; samce ważą dwa razy więcej niż samice
Ubarwienie: od żółto- brązowego po ciemnobrązowe
Długość życia: 15 lat
Większość kun występuje w Europie i Azji. Dwa gatunki- kuna amerykańska i rybak, żyją w Ameryce Północnej. Większość czasu kuny spędzają na ziemi, ale potrafią się świetnie wspinać. Długie i puszyste ogony pomagają im utrzymać równowagę, a ich łapy mają ostre pazury. Dzięki nim kuny doskonale wspinają się po drzewach i zręcznie poruszają się w ich koronach.
Podeszwy stóp są owłosione, co zapewnia dobra przyczepność do pni i gałęzi.
LIS WIRGINIJSKI
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: drapieżne Carnivora
Rodzina: psowate Canidae
Występowanie: Ameryka Północna
Pożywienie: małe ssaki, ptaki, owady, ryby, jaja, owoce, padlina
Rozmnażanie: do 8 młodych po ciąży trwającej 3 miesiące
Ubarwienie: sierść szara, ruda, srebrzysta, kremowa lub czarna, czasami biała
Długość życia: 12 lat
Lisy należą do rodziny esowatych. W porównaniu z psami maja spłaszczoną czaszkę, wydłużony pysk i długi, puszysty ogon. Trójkątne uszy są dość duże i sterczące. Koniuszek ogona ma często inne ubarwienie niż reszta futra, zwykle białe lub czarne. Ponadto kilka gatunków ma białe podgardle.
GRYZZLI
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: drapieżne Carnivora
Rodzina: niedźwiedziowate Ursidae
Występowanie: lasy
Pożywienie: pokarm roślinny, pędraki, ryby, gryzonie, padlina, młode jelenie
Ubarwienie: od kremowego po czarne, lecz zazwyczaj brunatne, niekiedy sierść szpakowata.
Długość życia: 25- 47 lat, w niewoli do 47 lat
Grizzli (Ursus arctos horribilis), ssak drapieżny z rodziny niedźwiedzi, zaliczanej do rzędu drapieżnych (Carnivora). Zamieszkuje Amerykę Północną w jej zachodniej części, występuje również w Górach Skalistych.
Długość ciała dochodzi do 2,5 m, waga do 360 kg. Ubarwienie sierści brązowe z szarym lub srebrzystym nalotem. Grizzli jest podgatunkiem niedźwiedzia brunatnego (Ursus arctos). Wszystkożerny, odżywia się głównie pokarmem roślinnym, padliną, drobnymi zwierzętami, poluje także na większe ssaki, przy czym ofiarą jego pada również mniejszy od grizzli baribal, zwany niedźwiedziem czarnym.
NOCEK RYBACZEK
Gromada: ssaki Mammalia
Rząd: nietoperze Chiroptera
Podrząd: nietoperze owocożerne Megachiroptera
Podrząd: nietoperze owadożerne Microchiroptera
Występowanie: wszystkie typy środowisk
Pożywienie: owady, pająki, żaby, jaszczurki, ryby i gryzonie
Rozmnażanie: zazwyczaj jedno młode; ciąża trwa 40 dni czasem aż do10 miesięcy
Ubarwienie: przeważnie brązowe, szaro-czarne, z odcieniem czerwonym, żółtym, pomarańczowym lub srebrnym
Długość życia: do 30 lat, przeciętnie 5 lat
Nietoperze są bezbronnymi i pożytecznymi zwierzętami. Dzięki nim liczba szkodników nie jest tak wielka, poza tym zapylają rośliny i drzewka owocowe.
Nietoperze pędzą nocny tryb życia. Podczas nocnych lotów potrafią pokonać trasy do 200 km. Podczas lotu bez przerwy wysyłają krótkie sygnały dźwiękowe o częstotliwości od 20 do 100 kHz (ultradźwięki), pojedyncze impulsy trwają od 0,25 do 60 milisekund
NORKA KANADYJSKA
gromada: ssaki Mammalia
rząd: gryzonie Rodentia
podrząd: Myomorpha
nadrodzina: Muroidea
rodzina: chomikowate Cricetidae
podrodzina: lemingi Arvicolinae
Występowanie: tundra, zarośla, stepy, tereny skaliste i leśne
Pożywienie: rośliny; niektóre gatunki żywią się małymi owadami i mięczakami
Rozmnażanie: przeciętnie 3 mioty rocznie, od 3 do 7 młodych w miocie
Rozmiary ciała: małe nornice: głowa i tułów 8 cm; ogon 3 cm; ciężar 17 g; największy (piżmak): głowa i tułów 36 cm; ogon 28 cm; ciężar 1,4 kg
Ubarwienie: od jasnobrązowego przez brunatne, szare aż po czarne
Długość życia: od kilku miesięcy do 2 lat
Nornice i lemingi są małymi, prawie zawsze mokrymi od wody gryzoniami. Mają gęste futro, krótkie nogi, tępo zakończone nosy, małe oczy i uszy oraz ogony - o połowę krótsze od ich ciała. Pod pewnymi względami przypominają myszy i szczury z jednej strony i chomiki - z drugiej, które są ich dalekimi krewnymi. Z reguły są roślinożerne. W sprzyjających warunkach potrafią się bardzo szybko rozmnażać. Mogą też zamieszkiwać wszystkie rodzaje terenów.
OWCA KANADYJSKA SZARA
gromada: ssaki Mammalia
rząd: parzystokopytne Artiodactyla
podrząd: przeżuwacze Ruminantia
rodzina: krętorogie Bovidae
podrodzina: kozy i owce Caprinae
Występowanie: na terenach górskich i skalistych, od gorących pustyń, przez wilgotne lasy aż po ośnieżone pustkowia.
Pożywienie: trawy i inna roślinność zielna, liście i kora krzewów, zimą także porosty i mchy
Rozmnażanie: jedno lub dwa młode po ciąży trwającej 150 -180 dni
Rozmiary ciała: od głowy do ogona 1,1 - 1,86 m; ciężar 25 - 140 kg
Ubarwienie: przeważnie siwe lub brązowe, niektóre gatunki czarne, białe lub złociste
Długość życia: 10 - 18 lat, 20 zależnie od gatunku
Chociaż łatwo odróżnić owcę domową od domowej kozy, nie zawsze jest to łatwe u gatunków dziko żyjących. Samice z reguły są do siebie podobne, natomiast samce się różnią. Kozy mają bródki i wydzielają intensywny zapach, ponadto czasem spryskują się własnym moczem. Poza tym samce mają ostre i zakrzywione rogi z guzełkowatymi brzegami. Kozy mają gruczoły zapachowe w okolicy odbytu (tzw. gruczoły podogonowe), a ich ogony są płaskie i gładkie, osiągają długość 15 - 20 cm.
Samce owiec (barany) nie mają bródki, ale mogą mieć grzywę na podgardlu. Owce - w odróżnieniu od kóz, mają gruczoły zapachowe między kopytami, na podbrzuszu i w pobliżu gałek ocznych, ale nie mają gruczołów podogonowych. Barany mają duże i raczej tępe rogi zakręcone spiralnie. Owce są bezrogie, mają krótkie ogony i często łatę na zadzie.
PIŻMOWÓŁ I TAKIN
gromada: ssaki Mammalia
rząd: parzystokopytne Artiodactyla
podrząd: przeżuwacze Ruminantia
rodzina: krętorogie Bovidae
podrodzina: kozice Rupicaprinae
podrodzina: kozy i owce Caprinae
Występowanie: tundra arktyczna (piżmowół), lasy górskie (takin)
Pożywienie: trawy, porosty, mchy, pędy wierzby i bambusa
Rozmnażanie: 1 młode po ciąży trwającej 8 - 8,5 miesięcy
Rozmiary ciała: od głowy do ogona 1,7 - 2,45; ciężar ponad 350 kg
Ubarwienie: ciemnobrązowe (piżmowół); jasnobrązowe lub złociste (takin)
Długość życia: 20 lat
Piżmowół jest bardziej spokrewniony z kozami, aniżeli z bydłem. Jego najbliższym krewnym jest takin, występujący na obszarach strefy umiarkowanej w Chinach i w Birmie. Piżmowół żyje w Ameryce Północnej, na Grenlandii i Spitsbergenie, w surowym klimacie biegunowym.
RENIFERY
gromada: ssaki Mammalia
rząd: parzystokopytne Artiodactyla
podrząd: przeżuwacze Ruminantia
rodzina: jeleniowate Cervidae
podrodzina: Odocoileinae
plemię: Rangiferini
Występowanie: tundra arktyczna, lasy północy
Pożywienie: porosty, trawy, turzyce i zarośla karłowate
Rozmnażanie: 1 młode po ciąży trwającej 210 - 240 dni
Rozmiary ciała: głowa i tułów 1,2 - 2,2 m; wysokość w kłębie 80 cm - 1,3 m; ciężar 60 - 310 kg. samce większe od samic
Ubarwienie: brązowe latem, szare zimą, zad koloru białego, u samców w czasie rui biała grzywa
Długość życia: 15 lat.
Renifery występują na terenach podbiegunowych kontynentów północnych i na wyspach takich jak Spitzbergen i Grenlandia. Na wszystkich tych obszarach występuje jeden gatunek z odmianami różniącymi się nieco wielkością i ubarwieniem. W Ameryce gatunek ten nazywa się karibu, a w Europie ren. Lapończycy zamieszkujący Europę Północną opiekują się stadami prawie oswojonych reniferów.
ROSOMAK
gromada: ssaki Mammalia
rząd: drapieżne Carnivora
podrząd: Fissipedia
nadrodzina: Arctoidea
rodzina: łasicowate Mustelidae
podrodzina: łasice właściwe Mustelinae
Występowanie: tundra i tajga arktyczna
Pożywienie: sarny, ptaki, drobne ssaki, padlina, niektóre rośliny
Rozmnażanie: od 1 do 4 młodych po ciąży trwającej około 9 miesięcy
Rozmiary ciała: głowa i tułów do 0,83 m; ogon 0,2 m; ciężar 10 - 25 kg; samce około półtora raza większe od samic
Ubarwienie: od brunatnego po czarne; długa sierść z jasnymi pręgami po bokach
Długość życia: do 12 lat
Z całej rodziny łasicowatych prowadzących naziemny tryb życia rosomak jest największym i najcięższym jej przedstawicielem. Zamieszkuje terytoria położone na północy i nie zapada w sen nawet w najmroźniejsze miesiące arktycznej zimy. Wykazuje czterogodzinne okresy aktywności i spoczynku.
Ze względu na swoją gęstą sierść myśliwi czasem zastawiają sidła na rosomaka. Polowania i coraz bardziej uciążliwa ludzka obecność spowodowały zmniejszenie się populacji tych zwierząt w niektórych regionach, przy czym liczba tych zwierząt nigdy nie była zbyt duża.
RYJÓWKI
gromada: ssaki Mammalia
rząd: owadożerne Insectivora
rodzina: ryjówkowate Soricidae
podrodzina: Soricinae
Występowanie: różne środowiska, od pustyń po łąki i lasy
Pożywienie: nasiona, orzechy, robaki, owady i inne drobne zwierzęta
Rozmnażanie: do 10 młodych po ciąży trwającej 2 -3 tygodnie
Rozmiary ciała: najmniejsza (ryjówka etruska): od głowy do ogona 3,5 cm; ciężar 2 g; największa (ryjówka afrykańska): od głowy do ogona 29 cm; ciężar 35 g
Ubarwienie: brązowe lub szare
Długość życia: do 18 miesięcy
Jako rodzina ryjówki są zdecydowanie najliczniejszymi wśród ssaków owadożernych. Spośród 345 gatunków ssaków - żywiących się insektami aż 300 stanowią ryjówki. Występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Australii i Ameryki Południowej. Wśród 300 gatunków wyróżnić można ponad 20 typowych przedstawicieli rodziny.
Niektóre gatunki charakteryzują się szerokim obszarem występowania, inne bardzo wąskim. Rzęsorek rzeczek zamieszkuje Europę Północną i Azję, natomiast podihika można spotkać jedynie w Sri Lance.
Ryjówka malutka to najmniejszy krajowy ssak. Żyje ona w lasach mieszanych i liściastych. Jej zasięg obejmuje zachodnią i wschodnią Syberię, Chiny i Japonię.
RYŚ KANADYJSKI
gromada: ssaki Mammalia
rząd: drapieżne Carnivora
podrząd: Fissipedia
nadrodzina: Herpestoidea
rodzina: kotowate Felidae
Występowanie: lasy strefy umiarkowanej chłodnej i zwrotnikowej
Pożywienie: od małych zwierząt, ryb , żab, owadów aż po gryzonie, pekari, małe sarny i małpy
Rozmnażanie: 1 - 6 młodych w miocie po ciąży trwającej 56 - 90 dni
Rozmiary ciała: najmniejszy (kot bengalski) : głowa i tułów 40 cm; ciężar 3 kg; największy (puma): głowa i tułów 196 cm; ciężar 103 kg
Ubarwienie: różnorodne układy cętek i pręg na jasnoszarym, płowym lub brązowym tle; czasem sierść bez wzorów; często czarne pręgi idące w dół od kącików oczu, przypominające ślady po łzach
Długość życia: do 12 - 15 lat
Ryś jest aktywny nocą. Poluje na małe zwierzęta, owady , ptaki, a nawet małpy. Wszystkie "małe koty" są podobne do "dużych" budową ciała i zachowaniem, ale różnią się od nich min. tym, że nie ryczą, jedzą w pozycji przykucniętej, a na nosie mają nieowłosiony fragment skóry. W przeciwieństwie do "dużych kotów", które odpoczywają z przednimi łapami wyciągniętymi przed siebie i ogonem wyciągniętym do tyłu, "małe" dzikie koty w czasie odpoczynku podkulają pod siebie przednie łapy i owijają się ogonem.
Ryś europejski oraz ryś amerykański mają podobną budowę, ale w różny sposób przystosowane są do życia w odmiennych warunkach. Ryś żyje w zimnych północnych lasach Ameryki Północnej, natomiast ryś rudy zamieszkuje tereny rozciągające się od południowej Kanady po południowy Meksyk.
Na północy Ameryki temperatury w zimie mogą spadać do -57°C, dlatego też ryś ma krótszy ogon (zmniejsza to utratę ciepła) oraz poduszki łap porośnięte gęstym futrem. Długie łapy umożliwiają mu poruszanie się w głębokim śniegu, gdzie ryś rudy by sobie nie poradził. Jednak jego krótsze łapy są świetnie przystosowane do przedzierania się przez wysokie piargi skalne i gęste zarośla na zboczach gór.
W gęstych lasach, w których ryś poluje na myszy i małe sarny, zmysł słuchu może być istotniejszy od wzroku, dlatego uszy rysia zwieńczone są kępkami włosów, które jak się przypuszcza - wyostrzają słuch.
Rysie, jak wszystkie koty, w czasie polowania czają się, a dopiero potem rzucają na ofiarę. Jednak przed atakiem muszą dostatecznie blisko podejść do ofiary. Ważna jest więc zdolność wtopienia się w otoczenie. Brązowo-szare futro rysia zapewnia mu świetny kamuflaż na bagnach oraz wśród porośniętych mchem drzew, natomiast brązowe futro rysia amerykańskiego z czarnym cętkami zlewa się z kolorystyką gęstych zarośli i skalnych piargów, gdzie poluje głównie na królika amerykańskiego.
SKUNKS ZWYCZAJNY
gromada: ssaki Mammalia
rząd: drapieżne Carnivora
podrząd: Fissipedia
nadrodzina: Arctoidea
rodzina: łasicowate Mustelidae
podrodzina: skunksy Mephitinae
Występowanie: lasy, tereny otwarte, pustynie
Pożywienie: owady, drobne ssaki, jaja, niektóre owoce
Rozmnażanie: od 2 do 9 młodych po ciąży trwającej 42 - 66 dni
Rozmiary ciała: od głowy do ogona 40 - 70 cm; ciężar 0,5 -3 kg.
Ubarwienie: przeważnie czarne, z białymi pręgami lub plamami
Długość życia: do 10 lat
Wszystkie gatunki skunksów występują w Ameryce Północnej, Środkowej i Południowej. "Skunksy ryjonose" z rodzaju surillo Conepatus zamieszkują południowe Stany Zjednoczone , Amerykę Środkową i Południową. Mają długi, nieowłosiony ryj i duże pazury, które służą im do kopania w ziemi.
"Skunksy plamiste" występują w Stanach Zjednoczonych i Ameryce Środkowej. Mają lekką budowę i dobrze wspinają się po drzewach. Skunksy plamiste mają pasiaste futro, ale u niektórych gatunków pasy przechodzą w plamy. Skunks zwyczajny jest gatunkiem pospolitym w Ameryce Północnej i północnym Meksyku, a skunks kapturnik występuje w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych.
SZOP PRACZ
gromada: ssaki Mammalia
rząd: drapieżne Carnivora
podrząd: Fissipedia
nadrodzina: Arctoidea
rodzina: szopowate Procyonidae
Występowanie: różne środowiska; najczęściej w głębi obszarów leśnych i w pobliżu wody
Pożywienie: wszystkożerne, najczęściej raki, kraby, inne małe zwierzęta, owoce, orzechy, resztki ze śmietników
Rozmnażanie: od 3 do 7 młodych po ciąży trwającej 9 tygodni
Rozmiary ciała: głowa i tułów 0,55 m; ogon 0,25 m; ciężar 5 - 8 kg, czasami nawet do 15 kg
Ubarwienie: sierść szara, czarne zakola wokół oczu i czarne pierścienie na ogonie
Długość życia: do 10 lat
Szopy są amerykańskimi krewnymi pand z południowo-wschodniej Azji. Cztery gatunki występują na czterech wyspach, każdy na innej, a pozostałe dwa gatunki są jeszcze bardziej rozproszone.
Obszar występowania szopa pracza ciągnie się od Kanady na południe aż do Ameryki Środkowej. Szopy jedzą różnorodne pożywienie, żerując na drzewach, na ziemi oraz w wodzie.
ŚWISTAK AMERYKAŃSKI
gromada: ssaki Mammalia
rząd: gryzonie Rodentia
podrząd: Sciuromorpha
nadrodzina: Sciuroidea
rodzina: wiewiórkowate Sciuridae
podrodzina: wiewiórki Sciurinae
Występowanie: lasy, zarośla, łąki, ogrody od równika po tundrę
Pożywienie: nasiona, orzechy, kora, czasami drobne zwierzęta
Rozmnażanie: u większości gatunków jeden miot wiosną po ciąży trwającej od 3 do 6 tygodni; liczba młodych waha się od 1 lub 2 (wiewiórolotki) do 9 i więcej (wiewiórka szara).
Rozmiary ciała: najmniejsza (wiewiórka karłowata): głowa i tułów 7 cm; ogon 5 cm, ciężar 10 g; największa (wiewiórka szara): głowa i tułów 73 cm; ogon 16 cm; ciężar 8 kg
Ubarwienie: różne odcienie rudego, brązowego i szarego
Długość życia: mniejsze gatunki od 1 do 2 lat; niektóre świstaki do 10 lat.
Świstaki zapadają w sen zimowy. W zimowe dni, gdy pogoda jest szczególnie nieprzyjemna, siedzą w zrobionych z patyków i gałązek gniazdach, a pożywiają się w cieplejsze dni. Natomiast większość gatunków naziemnych i świstaków na sześć miesięcy zapada w sen zimowy. Gdy śpią, temperatura ich ciała spada do kilku stopni powyżej zera.
Świszcz (zwany świstakiem amerykańskim) występujący w Ameryce Północnej, słynie jako zwierzę zapadające w sen zimowy. Według podań ludowych świszcz budzi się 2 lutego (w Ameryce jest to Groundhog Day, czyli "dzień świstaka") i jeśli widzi swój cień, co jest zapowiedzią mroźnej, słonecznej zimy, wraca do swojej nory, aby spać przez następne sześć tygodni. Po przebudzeniu się wiosną świszcz jest bardzo chudy i niemal o połowę lżejszy.
WILKI
gromada: ssaki Mammalia
rząd: drapieżne Carnivora
podrząd: Fissipedia
nadrodzina: Cynoidea
rodzina: psowate Canidae
Występowanie: lasy, równiny, pustynie i tereny górskie
Pożywienie: karibu, jelenie, łosie, domowe zwierzęta kopytne, małe ssaki i jagody, padlina, jaja, ptaki
Rozmnażanie: od 4 do 7 młodych w miocie po ciąży trwającej 60 - 65 dni
Rozmiary ciała: głowa i tułów 100 - 150 cm; ciężar 12 - 80 kg; samce większe od samic
Ubarwienie: od szarego po płowożółte, ubarwienie gatunków północnych zróżnicowane od białego poprzez rude i brązowe po czarne; pod spodem jaśniejsze
Długość życia: od 8 do 16 lat, w niewoli do 20 lat
Obecnie żyją tylko dwa gatunki wilków. Wilk szary zamieszkuje Azję oraz północne tereny Europy i Ameryki Północnej. W Wielkiej Brytanii został całkowicie wytępiony, a w Europie Zachodniej spotkać go można tylko na niektórych odosobnionych terenach. Wymieranie wilka szarego związane jest z tworzeniem siedlisk ludzkich, która doprowadziła do znacznej redukcji wilczego środowiska. Ludzie od wieków polowali na wilki, bowiem zagrażały zwierzętom gospodarskim. Nasze psy domowe są potomkami wilka szarego. Wilk płowy występował niegdyś na całym południowo-wschodnim obszarze kontynentu północnoamerykańskiego. Został wytępiony oprócz niewielkiej populacji odkrytej niedawno w Północnej Karolinie.
Wilk szary wytworzył kilka ras. Zaliczamy do nich wilka arktycznego (Canis lupus arctos) największego ze wszystkich ras, charakteryzującego się grubą, białą sierścią. Wilk stepowy (Canis lupus campestris) występuje w centralnej Azji, wilk leśny (Canis lupus lyacaon) jest smukły, a jego sierść jest bledsza od wilków szarych. Najczęściej występującą odmianą jest wilk pospolity (Canis lupus lupus) występujący w lasach Europy Wschodniej i Skandynawii.
ZAJĄCE I KRÓLIKI
gromada: ssaki Mammalia
rząd: zajęczaki Logomorpha
rodzina: zającowate Leporidae
Występowanie: praktycznie na wszystkich kontynentach w różnych środowiskach, od stepów i lasów po pustynie i wysokie góry
Pożywienie: trawy, liście, kora, nasiona i kiełki drzew
Rozmnażanie: króliki: 3 - 12 młodych w 5 miotach rocznie, po ciąży trwającej 30 - 40 dni zające: 1 - 9 młodych w 4 miotach rocznie, po ciąży trwającej do 50 dni; gatunki występujące na północy rodzą głównie wiosną i latem, pozostałe przez cały rok
Rozmiary ciała: najmniejszy (błotniak amerykański): głowa i tułów 25 - 30 cm, ciężar 0,3 kg; największy (zając szarak): głowa i tułów 50 - 76 cm; ciężar 5 kg
Ubarwienie: od rudo-brązowego przez brunatne, płowożółte i szare po białe; zając bielak zmienia w zimie ubarwienie z brązowego na białe
Długość życia: zazwyczaj mniej niż rok, króliki hodowlane (domowe) do 18 lat
Najbardziej znanym przedstawicielem tej rodziny jest królik. Występuje na otwartych polach i łąkach, ma liczne kuzynostwo, zamieszkujące tereny pokryte śniegiem, pustynie, lasy tropikalne, a nawet szczyty gór.
ŻÓŁW JASZCZURKOWATY
Gromada: gady
Rząd: żółwie skrytoszyjne
Rodzina: skorupochowate
Występowanie: w płytkich wodach słodkich i rzekach
Pożywienie: ryby, pisklęta, młode ssaki, żaby, salamandry, węże wodne, młode żółwie
Rozmiary ciała: pancerz do 40 cm, długość całego ciała do 80 cm
Długość życia: w niewoli do 60 lat
Waga: do 25 kg.
Żółwie charakteryzują się ochronnym pancerzem złożonym z dwóch warstw - zewnętrznej, z rogowych tarcz lub grubej, miękkiej skóry, i wewnętrznej, zbudowanej ze spłaszczonych kości kręgosłupa, żeber właściwych i żeber brzusznych. Pancerz dzieli się na dwie części: grzbietową - karapaks i brzuszną - plastron, połączone na bokach spojeniami zwanymi mostem. Kończyny dobrze rozwinięte, z palcami zakończonymi pazurami. U gatunków wodnych palce spięte błoną pławną lub kończyny przekształcone w długie, płaskie wiosła. Zębów brak, na krawędziach szczęk ostre rogowe listwy. Na lądzie poruszają się z prędkością 270 m/godz.
Jajorodne, jaja z wapiennymi osłonkami, kuliste lub owalne. Zapłodnienie wewnętrzne. U samców pojedynczy narząd kopulacyjny. Żółwie kopalne znane są od permu.
Żółwie jaszczurkowate różnią się znacznie od znanych nam małych żółwi. Są one silnie zbudowane maja przerażające pazury i twarde szczęki, które są tak ostre, że żółwie są w stanie przegryźć ludzką rękę.
Żółwie są niebezpiecznymi myśliwymi. Połykają one wszystko, co znajdzie się w zasięgu ich szczęk. Nie lękają się nawet młodych aligatorów.
Komentarze (0)