tekst wierszowany, dający się czytać dwojako: od strony lewej do prawej i od prawej do lewej, a często także od początku do końca utworu i od końca do początku. Przy lekturze odwrotnej jego znaczenie nie ulega zmianie lub zostaje zaprzeczone. Stanowi rodzaj poetyckiej zabawy w satyrycznym lub żartobliwym tonie. Najsłynniejszy utwór tego typu w literaturze polskiej napisał J. Kochanowski (Raki). Przykłady innych podaje J. Tuwim w Pegazie dęba.
