gromada organizmów symbiotycznych zaliczanych do grzybów. Plechowate ciało porostów składa się ze strzępek grzyba (workowiec, rzadziej podstawczak) oraz z komórek sinic lub zielenic (gonidia - komórki glona). Symbioza mutualistyczna między tymi dwoma komponentami polega na tym, że grzyb ochrania komórki glona i dostarcza im wody i soli mineralnych, często pobranych z atmosfery. Natomiast glon wytwarza w procesie fotosyntezy substancje odżywcze i część z nich oddaje grzybowi. Plechy porostów mają postać skorupiastą, np. wzorzec geograficzny, listkowatą, np. tarczownica, krzaczkowatą, np. chrobotek. Porosty rozmnażają się tylko wegetatywnie, wytwarzają specjalne rozmnóżki: wyrostki (izydia) - nieduże fragmenty plechy odrywające się od macierzystego ciała, i urwistki (soredia) - drobne twory zawierające kilka komórek glona otoczonych strzępkami grzybni. Porosty odgrywają ważną rolę w zasiedlaniu siedlisk charakteryzujących się niesprzyjającymi warunkami (odkryte skały, mroźne tereny podbiegunowe). Dzięki wytwarzaniu kwasów porostowych przyczyniają się do wietrzenia skał i powstawania warstwy gleby, są więc organizmami pionierskimi. W tundrach są pokarmem dla roślinożerców. Ze względu na niewielką tolerancję obecności w powietrzu związków siarki, są wykorzystywane jako bioindykatory. Opracowano tzw. skalę porostową, na podstawie której można określić stężenie związków siarki w danym terenie.
Nie znalazłeś tego, czego szukasz na Bryku?
Jest tutaj pełno osób, które moga Ci pomóc!
Zadaj pytanie i otrzymaj szybką odpowiedź.
