Narząd ruchu człowieka narażony jest na wpływ wielu szkodliwych czynników. Mogą one zaburzyć jego funkcjonowanie, bądź też nawet trwale uszkodzić. Pojawiają się wtedy przeróżne schorzenia aparatu ruchu, które wymagają właściwego leczenia farmakologicznego, czy nawet chirurgicznego oraz przeważnie długotrwałej rehabilitacji. Ich skutkiem może być również trwałe kalectwo.
Jedną z chorób ludzkiego narządu ruchu, dotykającą osób w dojrzałym lub podeszłym wieku, jest osteoporoza. Niektórzy nazywają tę chorobę "cichym złodziejem kości", ponieważ polega ona na bardzo powolnym odwapnianiu tkanki kostnej. Proces chorobowy może przez długi czas przebiegać bez pojawiania się żadnych dolegliwości. Bardzo często pierwszym objawem już zaawansowanej osteoporozy jest wywołane banalnym upadkiem złamanie. Dopiero wtedy pacjent słyszy, że prawdziwa przyczyna złamania to choroba kostnego szkieletu, która charakteryzuje się postępującym zanikiem kostnej masy oraz pogarszaniem jakości kości na skutek przerywania beleczek kostnych, co osłabia konstrukcję kości i zwiększa ich łamliwość.
Typowymi złamaniami osteoporotycznymi są złamania kości nadgarstka, kręgów oraz szyjki w kości udowej. W momencie, gdy jest to złamanie ostre, wywołane najczęściej upadkiem, pacjent zostaje poddany leczeniu szpitalnemu. Zostaje mu założony opatrunek gipsowy w przypadku złamania nadgarstka, gorset, jeśli doszło do złamania kręgu, natomiast złamane biodro leczone jest operacyjnie (przeprowadza się zabieg zespolenia złamania lub wstawienia sztucznego stawu). Bardzo często okazuje się, że u niektórych osób zachodzi powolne złamanie kręgów (stopniowe zanikanie kręgów), którego osoby te nawet nie są świadome. W związku z tym nie pojawiają się bowiem żadne ostre bóle, tylko przewlekłe, nękające bóle połączone z odczuwaniem zmęczenia pleców. Z uwagi na kompresję kręgów dochodzi do nawet znacznego ubytku wzrostu, który jednak również pozostaje nie zauważony.
Tymczasem po rozpoznaniu osteoporozy niezbędne jest długotrwałe leczenie farmakologiczne i regularne przeprowadzanie ćwiczeń usprawniających. Odpowiednie leczenie pod okiem lekarza internisty, endokrynologa, czy reumatologa w wielu przypadkach przynosi pozytywne efekty w postaci przyrostu masy kostnej oraz istotnego zmniejszenia ryzyka złamań.
Pamiętać należy, że kluczowe znaczenie w osteoporozie ma profilaktyka. Niezbędna bogata w wapń dieta, jak również duża ilość ruchu. Odpowiednie ćwiczenia poprawiają sprawność stawów, zapobiegają pojawianiu się bólów. Również powinno się nie palić papierosów i starać się unikać alkoholu. Istotne jest rozpoznanie choroby jak najwcześniej i równie szybkie rozpoczęcie leczenia oraz rehabilitacji.
