Na aparat ruchowy człowieka składa się układ szkieletowy (kostny), określany jako bierny aparat ruchu i układ mięśniowy, który jest czynnym aparatem ruchowym.
Szkielet pełni funkcję zarówno podpory dla miękkich części ciała, jak również ochrania narządy wewnętrzne otaczając je. Na układ szkieletowy składają się: kości czaszki, kręgosłup, kości klatki piersiowej, kończyn górnych oraz dolnych razem z obręczami - odpowiednio barkową oraz miedniczą. Pod względem budowy szkielet tworzy tkanka kostna i tkanka chrzęstna. Dzięki odpowiednim właściwościom tkanki kostnej budujące szkielet kości są wytrzymałe na obciążenia, elastyczne i odporne na zginanie. Elementem, dzięki któremu możliwe jest wykonywanie ruchów, są połączenia ruchome kości, zw. stawami. Wraz z upływem lat zmianie ulega chemiczny skład kości (zawartość soli mineralnych). Bardzo często dochodzi do zmniejszania się zawartości wapnia, powodującej obniżenie masy i wytrzymałości kości, a na skutek tego zwiększa się prawdopodobieństwo ich złamań lub uszkodzeń. Jest to tak zwane rzeszotowienie kości, inaczej osteoporoza - choroba występująca u ludzi starszych, atakująca częściej kobiety. Częstą przypadłością są również zwyrodnienia stawów, do których może dochodzić pod wpływem dźwigania dużych ciężarów, zwłaszcza obciążających tylko jeden odcinek szkieletu, zbyt intensywnych i nieprawidłowo wykonywanych ćwiczeń.
Dzięki współpracy szkieletu z układem mięśniowym możliwe jest wykonywanie ruchów, czy zachowanie prawidłowej postawy ciała. Mięśnie przyczepiające się do kości zwane są szkieletowymi. Ich praca zależy od naszej woli. Działają one w ten sposób, że się kurczą, skracając swoją długość. Mogą się kurczyć bardzo silnie (np. przy podnoszeniu dużych ciężarów) lub delikatnie (np. podnoszenie lekkich przedmiotów). Często za ruch odpowiadają dwa rodzaje działających przeciwstawnie mięśni, np. jedne powodują zginanie ręki, a drugie jej prostowanie. Do prawidłowej pracy mięśniom potrzebna jest energia, uzyskiwana dzięki zachodzącym procesom oddychania - rozkładany jest glikogen (lub glukoza pochodząca z krwi) przy obecności tlenu. Podczas dużego wysiłku może brakować tlenu i powstaje kwas mlekowy, powodujący zmęczenie mięśni.
Aparat ruchu człowieka jest podatny na różnego typu wady lub zniekształcenia. Część z nich może być wrodzona, ale zdecydowaną większość powodują: nieprawidłowa postawa podczas wykonywania różnych czynności (czytania, odrabiania lekcji, czy stania), brak ruchu, złe odżywianie. W przypadku urazów układu ruchowego ważne jest umiejętne udzielenie pierwszej pomocy, które może uchronić przed kalectwem. Aby układ ruchowy mógł służyć przez cały okres życia, trzeba o niego dbać już od najmłodszych lat.
