Z punktu widzenia fizyki dźwięk to fala rozchodząca się w ośrodku (np. w powietrzu). Dla przeciętnego człowieka to pewne wrażenie słuchowe.
Ludzie wydają dźwięki właśnie dzięki drganiom powietrza. W powstawaniu głosu biorą udział: krtań z więzadłami głosowymi, język, podniebienie twarde i podniebienie miękkie z języczkiem, dziąsła, zęby i wargi oraz jama nosowa.
Częstotliwość drgań i wysokość wydawanego dźwięku zależy od zakresu napięcia strun oraz od kształtu i grubości brzegów tych strun - podlega to regulacji mięśni wewnętrznych krtani i mięśni sięgających do powłok zewnętrznych krtani.
U mężczyzn więzadła głosowe są dłuższe (20-25 mm) i dlatego mają oni niższe głosy (bas, baryton, tenor). Kobiety z powodu krótszych więzadeł (15-20mm) mają wyższy głos (mezzosopran, sopran, alt).
