Rodowód człowieka sięga bardzo daleko w głąb historii. Ze względu na niezbyt dobre warunki, dla zachowania się szczątków przodków człowieka sprzed 7 do 4 mln lat nie mamy zbyt dużo danych na ich temat.

Uważa się, że prawdopodobnie przodkiem występujących obecnie człekokształtnych małp a tym samym ludzi był jeden z przedstawicieli człekokształtnych nazwany Dryopthecus. Według badaczy kolejnym przedstawicielem przodków człowieka po driopiteku był Ramapithecus, mający pośrednie uzębienie między człowiekiem współczesnym a małpami człekokształtnymi. Sądzi się, że mógł on być jednym z gatunków w linii ewolucyjnej, która doprowadziła do pojawienia się człowieka. Aczkolwiek wielu uczonych sądzi, iż mógł on być ogniwem łączącym współczesne orangutany.

Mniej więcej cztery miliony lat temu pojawiła się istota przypominająca człowieka współczesnego. Były to Australopiteki. Ich liczne skamieniałości udało się odnaleźć w Afryce.

Odnaleziono szczątki należące do czterech gatunków australopiteków. Były to formy dwunożne. Zamieszkiwały podobne środowiska jak współczesne małpy człekokształtne. Ich wzrost miał niewiele ponad metr . Czaszka australopiteka była bardzo słabo wysklepiona , posiadała bardzo masywne wysunięte do przodu szczęki. Z tyłu czaszki występował masywny grzebień kostny. Szczeki tego gatunku przystosowane były do rozdrabniania korzeni i jagód.

Kolejny odkryty gatunek hominidów, pitekantrop miał bardzo mała pojemność mózgu. Jego żuchwa była bardzo masywna, nie posiadała bródki a niskie czoło było bardzo cofnięte. W czaszce tego gatunku występowały grube wały nadoczodołowe i duże kłykcie potyliczne.

Pitekantrop posiadał postawą wyprostowaną i zdolność posługiwania się bardzo prostymi narzędziami.

Narzędzia, które udało się odnaleźć to przede wszystkim ciosane w kamieniu łupki. Ich zastosowaniem było głównie rozcieranie niektórych roślin. Uważa się, że przedmioty te zostały wykonane przez Homo habilis.

Sądzi się, że ten gatunek był pierwszym właściwym przedstawicielem rodzaju ludzkiego.

Jego mózg miał dwa razy większą pojemność niż mózg australopiteka. Przyrównując jego mózg do mózgu współczesnego człowieka stwierdzamy , iż był on niemal połowę mniejszy. Wnioskując na podstawie uzębienia można dojść do wniosku, że był to gatunek wszystkożerny. Mógł on polować lub żywic się padliną lub spożywać pokarm roślinny.

Homo erectus pojawił się na Ziemi blisko 1,5 mln lat temu. Wielkość mózgu tego gatunku szacuje się na 2/3 pojemności mózgu człowieka współczesnego. "Człowiek wyprostowany" był gatunkiem, któremu udało się opuścić kontynent afrykański. Jego życie było koczownicze. Przedstawiciele tego gatunku mieli umiejętność polowania. Gatunek ten zaczął posługiwać się ogniem, co umożliwiło zakładanie obozów. Były to bazy wypadowe dla zbieraczy i myśliwych.

Najbardziej skomplikowane narzędzia cechują gatunek Homo erectus. Narzędzia te były bardzo dopracowane i wytwarzane dzięki użyciu innych równie złożonych narzędzi. Tryb życia gatunku okazał się bardzo skuteczny, gdyż panował on na Ziemi prawie milion lat i udało mu się rozprzestrzenić na wiele obszarów.

Po czasie około 0,5 mln lat od czasu Homo habilis, zaczęły pojawiać się formy człowieka współczesnego, Homo sapiens.

W tym samym okresie pojawiła się również "ślepa uliczka" w ewolucji. Około 130000 lat temu w Europie pojawiły się formy neandertalskie. Swoim wyglądem przypominają jaskiniowców. Ich ciało było bardzo masywne i krępe. Czaszka posiadała cofnięte czoło i bardzo wydatne żeby. Pojemność mózgu neandertalczyka była zbliżona do tej , która posiada współczesny człowiek. Formy te przystosowane były do bardzo surowych warunków środowiska. Gatunek ten żył w grupach, w których część osobników zajmowała się polowaniem.

Technika polowań została przez neandertalczyk bardzo dobrze rozwinięta, gdyż polowali na duże zdobycze takie jak słonie i nosorożce. Ich schronieniem były jaskinie. Umieli posługiwać się wieloma narzędziami kamiennymi. Udało się odnaleźć groby neandertalskie, co świadczy o rozwinięciu przez te stworzenia wierzeń i kultury.

Neandertalczyk zamieszkiwał Ziemie mniej więcej w czasie od 100 tyś lat temu do 40 tyś lat temu.

Gatunek ten współwystępował z formami należącymi do Homo, ale okazał się zbyt wrażliwy na znaczne ocieplenie się globu.