Anoreksja nazywana jest także jadłowstrętem psychicznym albo chorobą ludzi odchudzających się. Wbrew temu potocznemu przekonaniu, choroba ta ma bardziej złożone podłoże niż tylko chęć utraty masy ciała.

Poza znacznym ograniczaniem ilości i rodzajów spożywanych pokarmów, ludzie popadają w znaczne uzależnienie psychiczne. Jest to bardzo poważny problem, który polega na braku apetytu, dotykający zazwyczaj młode osoby pomiędzy 11 a 30 rokiem ich życia.

Na chorobę tę cierpią głównie dziewczynki, aczkolwiek zdarzają się przypadki tej choroby u chłopców.

Według psychiatrów część nastolatków, zapadających na anoreksję boi się odpowiedzialności w dojrzałym życiu lub boi się procesu dojrzewania.

W momencie gdy ciało zaczyna dojrzewać, dziewczęta starają się, nawet podświadomie uciec od świata dorosłych i ponownie stać się dzieckiem o neutralnej i aseksualnej figurze.

Część dziewcząt chce jednak dzięki drastycznemu odchudzaniu zwiększyć swoją pewność siebie oraz atrakcyjność.

Osoby te są przekonane, że wyniszczona fizycznie figura jest ładna i ignorują to, że fakty mówią zupełnie coś innego. Obecnie większość firm promuje szczupłą sylwetkę. Reklamy, filmy i cała telewizja pokazuje stale bardzo chude modelki, prezenterki czy piosenkarki. Odmawianie sobie jedzenia jest więc przez większość akceptowana i usprawiedliwiana.

Większość nastolatek jest skłonna do naśladowania modnych sylwetek, nawet nie mając żadnej nadwagi.

Odchudzanie nałogowe.

Normalnie odchudzająca się osoba, potrafi zrezygnować z pozostawania na diecie w dowolnej chwili. Dla ludzi uczucie głodu jest niekiedy tak silne, że wyrzeknięcie się smakowitej potrawy jest trudne i problemem staje się wytrwanie przy takiej decyzji. U anorektyków problem nadwagi urasta do takiego ogromu, że nie potrafią przerwać stale trwającej głodówki.

U niektórych anorektyków oprócz zaprzestania jedzenia, nałogowe staje się też zażywanie środków przeczyszczających czy prowokowanie wymiotów.

Brak właściwego odżywienia prowadzi do licznych zaburzeń ze strony układu hormonalnego oraz do znacznego spadku odporności i wydolności organizmu.

Najważniejsze wydaje się właściwe rozpoznanie choroby i podjęcie skutecznego leczenia. W fazie początkowej anoreksji spadek wagi nie jest aż tak zauważalny jak w fazie zaawansowanej choroby. Oprócz znacznej masy ciała anorektyk ma inne objawy choroby. U młodych dziewcząt dochodzi do zatrzymania miesiączkowania oraz zaparcia czy biegunki. Znacznemu pogorszeniu ulega odporność organizmu i podatność na infekcje.

Dochodzi do zmian w zachowaniu i osoba ta staje się nietowarzyska i skryta. Wykazuje nadwrażliwość na punkcie swojego wyglądu. Czasami zdarza się nawet, że zaczyna ukrywać jedzenie przez członkami rodziny czy bliskimi.

Sposoby leczenia anoreksji.

W najcięższych przypadkach konieczne jest leczenie hospitalizacyjne, w niektórych przypadkach bardzo restrykcyjne. Konieczne staje się współpraca lekarzy z bliskimi i stale kontrolowanie anorektyka pod względem jedzenia. Ważne jest ustalenie przyczyn anoreksji, którego dokonuje się po wnikliwych rozmowach z rodzicami. Osoba chora musi uświadomić sobie, że anoreksja nie jest tylko i wyłącznie problemem wagi ale jej przyczyna tkwi w psychice.