Żółta febra to choroba wirusowa o ostrym przebiegu. Do zakażenia dochodzi przez ugryzienie komara, który żeruje na ludziach i jeśli ukąsił wcześniej osobę chora może przekazać wirus. W dzisiejszych czasach żółtą febrę spotyka się w krajach Afryki i Ameryce Środkowej. choroba może mieć charakter epidemii. Specyficzny objaw żółtej febry to gorączka 400C, która występuje w kilka dni po ukąszeniu. Towarzyszą jej bóle głowy, nudności i wymioty, a także bóle mięśni, zaczerwienienie twarzy i zaparcia, zwalnia akcja serca. Choremu towarzyszy uczucie rozdrażnienia i niepokoju. Zdarza się, że choroba ma łagodny przebieg i chory samoistnie dochodzi do zdrowia, a objawy mijają po dwóch lub trzech dniach. Jeśli jest to cięższy przypadek po krótkim czasie objawy powracają i pojawia się żółtaczka. Bywają przypadki śmiertelne febry, objawiające się wymiotami krwią. Chory odczuwa znużenie, zaczyna majaczyć aż w końcu zapada w śpiączkę. Takie przypadki stanowić mogą nawet jedną piątą wszystkich zachorowań. Jednak statystycznie odsetek śmiertelnych ofiar jest niewielki, bowiem bardzo dużo chorych zdrowieje.
Wirusowe zapalenie wątroby typu B
Bardzo niebezpieczna jest żółtaczka wszczepienna - zapalenie wątroby typu B. Chorobę wywołuje wirus HBV, a objawami bądź powikłaniami są marskość wątroby, jej nowotwory lub przewlekłe zapalenie, a także śmierć. Często jedynym sposobem przeżycia chorego jest przeszczep wątroby. Żółtaczka jako taka jest tylko jednym z objawów schorzenia, wynikiem zaburzeń pracy wątroby. Wirus HBV jest bardzo zakaźny, a do zarażenia może dojść w placówkach służby zdrowia bądź gabinetach kosmetycznych, podczas zabiegów naruszających ciągłość tkanek. Przeciwko WZWB chronią szczepionki, które jednak nie należą do standardowych szczepień w wieku szkolnym.
Choroba z Lyme to groźne zakażenie, które przenoszą kleszcze, a czasem pajęczaki. Choroba spowodowana jest infekcją bakteryjną. Pierwsze objawy to pojawienie się w miejscu ukąszenia wysypki, która nie jest bolesna i ma czerwone zabarwienie. Występuje ona do kilku tygodni od zarażenia, a towarzyszą jej ból głowy, gorączka i objawy zbliżone do grypy. Kilka tygodni później obserwuje się dolegliwości serca, stawowe oraz neurologiczne. Zwykle mają one postać bólu i obrzęku stawów, oraz ich sztywności. Czasem występuje zaburzenie rytmu serca lub zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych. Zmiany neurologiczne to depresja, zaburzenia psychiczne oraz paraliż. U kobiet w ciąży infekcja może wywołać poronienie lub śmierć dziecka.
Malaria to niebezpieczna choroba pasożytnicza wywoływana przez zarodźce malarii. Zarodźce z krwią dostają się do wątroby i dochodzi do ich namnożenia. Po kilku dniach pasożyty atakują krwinki czerwone, wnikają do ich wnętrza i niszczą. Ataki pojawiają się cyklicznie, a każdemu towarzyszą gwałtowne objawy. Zwykle są to gorączka, dreszcze i oblewanie potem, a także bóle głowy i złe samopoczucie. Zazwyczaj objawy następują po sobie, rozpoczyna się bólami głowy i obniżonym samopoczuciem, a potem są dreszcze i męcząca gorączka. Po ataku chory czuje się dobrze do czasu kolejnego, który następuje w dwa do trzech dni później. Powikłaniem zarażenia jest malaria mózgowa, przy której gorączka osiąga 400C, chory majaczy i boli go głowa. Malarię przenosi komar, jednak zdarza się, że w razie epidemii zarażenie nastąpi w wyniku przetaczania krwi, lub zarażają się narkomani używający wspólnych igieł. Malaria jest rzadko spotykana w krajach bogatych, natomiast jest bardzo powszechna wśród ubogich ludów w krajach tropikalnych.
AIDS został rozpoznany po raz pierwszy w latach osiemdziesiątych XX wieku. Chorobę wywołuje wirus HIV, który powoduje osłabienie odporności organizmu aż do całkowitego jej zaniku. Chory nie umie bronić się przed infekcjami, bardzo łatwo dochodzi do różnych zakażeń, z którymi nie potrafi sobie poradzić uszkodzony układ odpornościowy. HIV zarazić się można w przypadku kontaktu krwi z płynami ustrojowymi chorego - krwią, nasieniem, wydzielina pochwy oraz mlekiem. Nie stwierdzono zarażenia w wyniku kontaktu ze śliną. Najczęstszą drogą infekcji wirusa HIV jest stosunek seksualny. W Polsce największy procent chorych to narkomani, choć wzrasta liczba zakażeń młodych osób w skutek seksu z zarażonym partnerem. Dawniej najczęstsze zachorowania miały miejsce w szpitalach w wyniku transfuzji zakażonej krwi, bowiem nie prowadzono badań na obecność przeciwciał anty-HIV. Szczególnie narażeni byli chorzy na hemofilię i inne choroby wymagające podawania preparatów krwiopochodnych. Do zarażenia może dochodzić przez cały czas, nawet, gdy choroba nie daje jeszcze żadnych objawów. Dlatego AIDS jest taką plaga, ponieważ od zakażenia do wystąpienia pierwszych objawów może upłynąć nawet 10 lat.
