Księga dżungli - charakterystyka bohaterów
Mauli lub Mowgli (to znaczy żaba) – bohater trzech pierwszych opowiadań; chłopiec uprowadzony do dżungli przez kulawego tygrysa Shere Khana (kiedy ma ok. rok) i wychowany przez wilki. Staje się częścią watahy, przyjaźni się ze swoimi nauczycielami: niedźwiedziem Balu i panterą Bagerą, którzy często ratują go z opresji. Jako mały chłopiec bywa naiwny (porwanie przez małpy) i buntowniczy. Wyrasta jednak na odważnego młodzieńca (zabija tygrysa). Wraca do ludzi, lecz nie może odnaleźć się w ich osadzie; nie pojmuje tamtejszych reguł i konwenansów; jest rozdarty między wilczą watahą a cywilizacją i nigdzie nie może się odnaleźć.
Kotlik – tytułowy bohater opowiadania „Biała foka”; syn Łowcy Morskiego i jego żony Fokuchy; jest niezwykły, ponieważ wyróżnia go białe umaszczenie; jest świadkiem tego, jak ludzie zabijają jego braci, inne foki; jego od śmierci tylko to, że łowcy są przesądni; Kotlk jednak nie może się pogodzić z rzezią swoich współbraci; choć jego rodzice uważają to za coś naturalnego, udają ślepych i głuchych. Według przepowiedni biała foka jest tą, która ocali foki i zaprowadzi je do krainy szczęśliwości, gdzie nie postała ludzka stopa. I tak się dzieje; Kotlik wyróżnia się na tle foczej osady; odmawia ożenku, wyrusza w podróż, by odnaleźć bezludną krainę; jest odważny i nieustępliwy.
Mały Toomai – główny bohater opowiadania Tumai, przyjaciel słoni, dziesięciolatek, najmłodszy przedstawiciel rodziny, która zajmuje się polowaniem na słonie; ma śniadą skórę jest odważny: pragnie zostać poganiaczem; jest poważany przez słonia Kala Nagę, spędza z nim dużo czasu, zwierza się, że swoich planów; śpi wśród słoni; wykazuje się w czasie polowania, pomagając złapać młodego słonia; mknie na grzbiecie Kala Nagi na polanę i odkrywa miejsce spotkań dzikich słoni; zyskuje miano obywatela dżungli i przyjaciela słoni.
Riki-Tiki-Tavi – ichneumon, który w wyniku powodzi trafia nieprzytomny pod opiekę pewnej rodziny. Zaprzyjaźnia się z chłopcem o imieniu Teddy, synem właścicieli willi. Jest dobrze wychowany, bo jego matka nauczyła go, jak ma zachowywać się wśród ludzi. Dzięki swojej odwadze i miłemu usposobieniu zyskuje ich sympatię. Zwierzę ratuje rodzinę przed atakiem pytonów – Naga oraz Nagainy. Od tej pory ichneumon, staje się zwierzęciem domowym i żyje szczęśliwie wraz z mieszkańcami willi.