O Doktorze Hiszpanie - Środki stylistyczne
„Do Doktora Hiszpana” to kolejna fraszka Jana Kochanowskiego, bogata w środki stylistyczne, takie jak:
- wykrzyknienie – wzmacnia przekaz, np. „Jedna nie wadzi, daj ci Boże zdrowie!”, „daj ci Boże zdrowie!”;
- kontrast – zestawienie przeciwnych zjawisk. We fraszce próba uniknięcia biesiady przez doktora, zamienia się w pełne uczestnictwo w pijaństwie;
- ironia – uwypuklenie sprzeczności w danej sytuacji, widać ją np. w wersach: „Szedłem spać trzeźwo, a wstanę pijany”, „Doktor nie puścił, ale drzwi puściły”;
- epitety – przymiotnikowe dopełnienia treści, np. „towarzyszu miły!”;
- metafora – niestandardowe zestawienie słów dla przekazania jakiejś treści, np. „mózg się we łbie mąci”.
