Zemsta - problematyka

Aleksander Fredro obnażył w „Zemście” typowo sarmackie przywary, takie jak buta, wybuchowość i upartość. Głównym wątkiem utworu jest spór o mur graniczny, który staje się motorem do wzajemnej kłótni i nienawiści. Co więcej, każdy ze zwadzonych bohaterów robi wszystko, aby drugiemu zrobić na złość, a Cześnik nie waha się nawet sięgnąć po broń, byle obronić swoje stanowisko. Sytuacja jest nader groteskowa, ponieważ ani Cześnik, ani Rejent nie próbują problemu jakkolwiek rozwiązać, a jedynie stoją przy swoich racjach (Rejent chce mur naprawić, a Cześnik się na to nie zgadza).

Spór właścicieli zamku ma wpływ na pozostałych bohaterów. Drugi wątek — tajemna miłość Klary i Wacława — wiąże się przecież z tym, że kochankowie nie mogą nawet marzyć o normalnym ślubie i wspólnym szczęściu, ponieważ uzależnieni są od decyzji zwaśnionego Rejenta i Cześnika. Na nic zdają się próby pogodzenia Milczka i Raptusiewicza przez Wacława. Rejent tylko pozornie otwarty jest na zgodę, ponieważ nie zezwala na ślub Wacława z Klarą, zwalając winę na wroga:

„Być nie może żadną miarą;

Cześnik burda, ja spokojny”.

Cześnik z kolei otwarcie twierdzi, że zgody nigdy nie będzie:

„Ja z nim w zgodzie? — Mocium panie,

Wprzódy słońce w miejscu stanie!

Wprzódy w morzu wyschnie woda,

Nim tu u nas będzie zgoda!”

Kolejnym wątkiem poruszonym w Zemście jest materialna interesowność bohaterów. Już na początku Cześnik ocenia zalety Podstoliny na podstawie wysokości jej majątków. Nie ma tu mowy o miłości i wyższych uczuciach:

„Piękne dobra w każdym względzie —

Lasy — gleba wyśmienita —

Dobrą żoną pewnie będzie —

Co za czynsze! — To kobieta!…

Trzy folwarki!”.

Nie inaczej do tej kwestii podchodzi Rejent, który w ślubie Podstoliny z Wacławem widzi nie tylko możliwość zemsty na rywalu, ale traktuje sprawę także jako inwestycję. Nawet w umowie z wdową umieszcza zapis o karze pieniężnej w wysokości stu tysięcy dla tej strony, która się wycofa. Ostatnim dowodem na chciwość i zakłamanie Rejenta jest fakt, że błogosławieństwa Wacławowi i Klarze po ślubie udziela dopiero wówczas, gdy okazuje się, że majątek Podstoliny przechodzi na Klarę, która zobowiązuje się także spłacić dług Milczka wobec Podstoliny. Rejent uznaje zatem małżeństwo syna z Klarą, dopiero wtedy, gdy widzi w nim swoje korzyści.

„Zemsta” doczekała się nie tylko niezliczonej ilości spektakli granych od lat na deskach teatrów, ale także pojawiły się jej liczne adaptacje. Filmowa ekranizacja „Zemsty” (2002) w reżyserii Andrzeja Wajdy trafnie ukazuje bohaterów Fredry (zresztą w świetnej obsadzie), jednakże chronologia kilku scen została w filmie nieco zmieniona. Bardziej wiernych adaptacji można szukać w archiwach Teatru Telewizji, m.in.:

• Zemsta (1972), reż. Jan Świderski,
• Zemsta (1994), reż. Olga Lipińska,
• Zemsta (2020), reż. Redbad Klynstry-Komarnicki.

Pytania i odpowiedzi z podręczników, w których omawiana jest ta lektura, znajdziesz na stronie Skul.pl

Między nami. Klasa 7. Podręcznik. Język polski - rozwiązania i odpowiedzi

Język polski. Nowe słowa na start! Klasa 7. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi

Język polski. Świat w słowach i obrazach. Klasa 7. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi

Język polski. Bliżej słowa. Klasa 7. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi

Język polski. Klasa 7. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi

Język polski. Przeszłość i dziś. Klasa 2. Podręcznik. Część 1 - odpowiedzi i rozwiązania