Spis treści:
- Jak dostać się na Wyspę Edwarda?
- Wyspa Edwarda. Historia i ciekawostki
- Tragiczne losy Edwarda Raczyńskiego
Jak dostać się na Wyspę Edwarda?
Wyspa Edwarda to skrawek lądu o powierzchni 3 hektarów na Jeziorze Raczyńskim w Zaniemyślu (woj. wielkopolskie). Jadąc od strony Poznania musimy kierować się w stronę Kórnika – Zaniemyśl leży jakieś 12 km dalej.
Nazwa wyspy pochodzi od wspomnianego już hrabiego Edwarda Raczyńskiego, który w latach 1815–1845 był zarządcą gruntu okolicznych gruntów. Nie trzeba raczej dodawać, że jego postać upamiętnia także nazwa jeziora.
Dawniej ze stałym lądem wyspę łączył drewniany most, którego resztki można wciąż oglądać z obu brzegów. Dzisiaj ruch turystyczny obsługuje przeprawa promowa. Dystans dzielący wyspę od lądu to nieco ponad 100 metrów.
Wyspa Edwarda. Historia i ciekawostki
Pierwsza wzmianka o Wyspie Edwarda pochodzi z 1331 roku – łatwo skojarzyć to z datą bitwy pod Płowcami.
Już z daleka wyspa na malowniczym jeziorze Raczyńskim, zachwyca swoją bujną roślinnością. Na drzewostan liściasty, który porasta wyspę, składa się około 300 wiekowych drzew. Szczególnie imponujące są dęby – rośnie ich tu ok. 60, z czego 50 uznano za pomniki przyrody.
Sprawdź: Gdzie znajduje się zamek z „Zemsty”? Ciekawa historia Zamku Kamieniec
Bez wątpienia najciekawszym obiektem na wyspie jest dom szwajcarski, zbudowany przez hrabiego w latach 1817–1819. Jego konstrukcja, wykonana z desek modrzewiowych, dodaje całej wyspie niezwykłego uroku, a znając jej historię sporą dawkę nieco bardziej tajemniczych i mrocznych emocji. Obecnie w budynku działa sezonowa restauracja.
Tragiczne losy Edwarda Raczyńskiego
Jak już wspomnieliśmy Wyspę Edwarda na Jeziorze Raczyńskim w Zaniemyślu nazwano tak na cześć hrabiego Raczyńskiego, który zarządzał tym terenem w latach 1815–1845. Była to jednak postać zasłużona dla całej Wielkopolski, także największego miasta tych okolic – Poznania. Właśnie tam miały swój początek wydarzenia, które doprowadziły hrabiego do targnięcia się na własne życie.
Raczyński, wspólnie z biskupem poznańskim zainicjował budowę Złotej Kaplicy w Katedrze Poznańskiej. Komitet budowy, któremu przewodniczył, powstał w 1815 roku, jednak finalnie kaplicę przebudowano dopiero w latach 1836–1837 (Raczyński ufundował m.in. pomniki Mieszka I i Bolesława Chrobrego).
Przeczytaj: Historia brudu i głupoty. "Ręce dżentelmena są zawsze czyste"
Długi czas realizacji wzbudził podejrzenia, które doprowadziły do wysunięcia wobec hrabiego oskarżeń – jak się później okazało niesłusznych. O malwersacje finansowe posądzał go Kazimierz Szuman – poznański działacz społeczny i prawnik. Niesława, jaka przylgnęła do nazwiska Raczyńskiego doprowadziła do depresji. Apogeum nieszczęścia przypadło na początek 1845 roku.
20 stycznia pogrążony w rozpaczy, popełnił samobójstwo na swojej ukochanej wyspie, strzelając sobie w głowę z armatki wiwatówki. Ciało Raczyńskiego zostało pochowane przy kościele pw. św. Wawrzyńca w Zaniemyślu, obok grobu jego żony, Konstancji Potockiej. Jego serce spoczęło w mauzoleum Raczyńskich w Rogalinie.
Źródła: kornik.travel; zaniemysl.pl
Czytaj także:
Jak powstała Pustynia Siedlecka? Wydmy wznoszą się tutaj nawet na 30 metrów
Skamieniałe Miasto w Ciężkowicach – świetne miejsce na weekendowy wypad
Polska Arkadia. Idealna na weekend w plenerze i romantyczny spacer
