Spis treści:
- Suknia ślubna w starożytności i średniowieczu
- Od ciężkich materiałów do zwiewnych koronek
- Wiktoriańska suknia ślubna, czyli przepych i elegancja
- Jak zmieniały się suknie ślubne po I wojnie światowej
- Stroje pary młodej w różnych kulturach
Suknia ślubna w starożytności i średniowieczu
W starożytności nie istniało pojęcie sukni ślubnej. Strój panny młodej różnił się jednak od tego, który dziewczyna nosiła na co dzień. Suknia miała odświętny charakter, nie była jednak biała tak jak obecnie. Panny młode wybierały wówczas kolorowe sukienki. Dominowały jaskrawe kolory, takie jak czerwień i fiolet. Nie był to przypadek. Żywe barwy miały być wyrazem radości przyszłej żony. Co ciekawe, dużo ważniejszym elementem stroju weselnego był w starożytności welon. Na przykład w Grecji zasłaniał on zupełnie pannę młodą. Ten element ślubnej garderoby symbolizował dziewictwo. Z tych powodów tylko mąż, już po zakończeniu ceremonii, miał prawo go zdjąć, odsłaniając twarz małżonki.
Właściwa moda ślubna rozpoczęła się dopiero wraz z nastaniem średniowiecza. Suknia ślubna, stała się wówczas ważnym elementem przygotowań do ceremonii zaślubin. W 1332 Maria Luksemburg, przyszła żona Karola IV, miała kolorową suknię ślubną z gronostajowym obszyciem. Najmodniejszym kolorem, jak byśmy to dziś określili, był jednak wówczas błękit, który nawiązywał do szat Matki Boskiej i symbolizował czystość.
Dużą popularnością cieszyły się również takie kolory jak czerwień, zieleń, a nawet czerń. Warto jednak podkreślić, że suknie ślubne w średniowieczu szyto jedynie dla kobiet z królewskich lub zamożnych rodów. Im bogatsza panna młoda, tym szlachetniejsze i delikatniejsze były materiały, z których taki strój wykonano. Ubogie panny zakładały na ślub swoją najlepszą sukienkę. Taką, którą nosiły podczas niedzielnej mszy. Z kolei wiejskie dziewczęta w ten wyjątkowy dzień miały na sobie strój ludowy.
Przeczytaj również: Ciekawostki historyczne: Największe państwa w historii
Od ciężkich materiałów do zwiewnych koronek
Kiedy jednak pojawiła się pierwsza biała suknia ślubna? Źródła historyczne podają, że był to rok 1406. Wtedy to dwunastoletnia Filipa Lancaster, córka króla Anglii Henryka IV ukazała się zebranym i swojemu przyszłemu mężowi w białej tunice i płaszczu obszytym szarym futrem z gronostajów. Musiało jednak minąć jeszcze kilka wieków, by biała suknia ślubna stała się tą jedyną. Boleśnie przekonała się o tym Maria Stuart, kiedy brała ślub z Franciszkiem II Walezjuszem. Panna Młoda miała wówczas na sobie białą suknię ozdobioną drogimi klejnotami.
To jednak nie kosztowne kamenie wywołały oburzenie, lecz kolor sukni. W szesnastowiecznej Francji biały strój był bowiem znakiem wdowieństwa. I faktyczne wybór Marii Stuart przyniósł jej pecha. Franciszkiem II Walezjuszem pożegnał się z tym światem zaledwie półtora roku po ślubie. W renesansie dominowały suknie ślubne z ciężkich i drogich materiałów, takich jak np. aksamit wyszywany złotymi nićmi. Obowiązkowym elementem ślubnej garderoby był w tej epoce fortugał – spódnica na stelażu, pofałdowana na biodrach. W XVII wieku panny młode zrezygnowały z masywnych tkanin na rzecz tych jasnych, koronkowych i zwiewnych. To jednak epoka, w której suknia ślubna, nie tylko biała, to ważny element ceremonii zaślubin. Wpływ na to miały zapewne władze kościelne, które na Soborze Trydenckim w 1542 roku zalecały, by doniosłość tego wydarzenia podkreślić również strojem.
Wiktoriańska suknia ślubna, czyli przepych i elegancja
Wszystko zmieniło się w roku 1840 roku za sprawą zaślubin królowej Wiktorii Hanowerskiej z księciem Albertem. Ślub ten po dziś dzień stanowi wzór tego typu uroczystości. Urządzony został bowiem z wielkim przepychem. Panna młoda ubrana była w białą suknię z satyny oraz delikatnych koronek. Ważnym elementem stroju była kosztowna biżuteria (diamentowe kolczyki, broszka z szafirem oraz naszyjnik). Całość dopełnił natomiast welon z siedmiometrowym trenem i wianek z kwiatów pomarańczy. Sam ślub i stylizacja były szeroko komentowane w prasie, a samą suknię ślubną uwieczniono nawet na popularnych w tamtych czasach – pocztówkach. W Polsce sytuacja wyglądała nieco inaczej. Nasz kraj był wówczas pod zaborami, a panny młode na znak żałoby, często przywdziewały proste czarne suknie ślubne.
Jak zmieniały się suknie ślubne po I wojnie światowej
Lata dwudzieste przyniosły rewolucję w modzie ślubnej. Suknie zaczęto bowiem radykalnie skracać. Najpopularniejsze były modele, które kończyły się przed kolano. Jednocześnie pojawiły się takie elementy ślubnej garderoby jak halki i gorsety. Wszystko zmienił wybuch drugiej wojny światowej. Z oczywistych względów kobiety nie mogły pozwolić sobie na suknie ślubne z prawdziwego zdarzenia. Kiedy brakowało jedzenia, nikogo nie dziwił problem z dostępnością niezbędnych materiałów.
Po zakończeniu II wojny światowej panny młode wybierały skromne kreacje, a do łask wróciły koronki. W kolorowych latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych trudno natomiast wskazać konkretne trendy w modzie ślubnej. Zdarzało się, że panie, w imię równouprawnienia, szły do ołtarza w spodniach. Z drugiej jednak strony sławne panny młode, takie jak przyszła żona Franka Sinatry, Mia Farrow czy wybranka Elvisa Presleya – Priscilla na swój ślub wybrały odważną sukienkę mini.
Stroje pary młodej w różnych kulturach
Stroje pary młodej w różnych kulturach to temat rzeka. Choć suknia ślubna, nie tylko biała, pojawia się w wielu z nich, warto wspomnieć o tych mniej oczywistych strojach ślubnych. W Indiach panna młoda często nosi czerwone sari, tradycyjną hinduską suknię, ozdobioną złotymi haftami i kamieniami. Pan młody ubiera się w garnitur indyjski, zwany sherwani.
Chińska para młoda tradycyjnie nosi qipao, elegancką jednoczęściową suknię dla panny młodej. Pan młody ubiera się w tradycyjny garnitur zwany tangzhuang .W Japonii natomiast panny młode najczęściej noszą kimono, tradycyjną suknię z szerokimi rękawami, często w jasnych kolorach. Pan młody zakłada natomiast hakamę, rodzaj luźnych spodni. Z kolei w Nigerii kobiety często noszą ubrania z tkanin zwanych ankara, bogato zdobione, a mężczyźni noszą tradycyjne agbadę lub bubę.
Oprac. Redakcja
Źródła: wesela.folwarkstarawiniarnia.pl, zankyou.pl, bryk.pl
Odpowiedzi do zadań z podręczników do historii znajdziesz tutaj:
Rozwiązania zadań z zeszytu ćwiczeń do historii
Historia – rozwiązania zadań z podręcznika
Rozwiązania zadań z podręcznika do historii
