- Zofio! Zależy mi na tym, aby dowiedzieć się czegoś o Twoim życiu.
-Proszę, możesz pytać.
- Interesuje mnie czas i miejsce, w którym żyłaś. Czy możesz mi o tym opowiedzieć?
-Oczywiście. Urodziłam się w I wieku naszej ery w Rzymie podczas panowania cesarza Hadriana I to miasto jest tym, w którym spędziłam praktycznie całe moje życie. Mieszkałam również w Mediolanie, skąd wyjechałam po śmierci męża.
- Jak wyglądało Twoje życie?
- Zawsze byłam poganką, patrycjuszką. Jednak widać Bóg miał dla mnie inny plan, usłyszałam o Jezusie i stałam się chrześcijanką.
- Miałaś dzieci?
- Tak, trzy córki, które podobnie jak ja przyjęły chrzest i imiona: Pistis (Fides-Wiara), Elpis (Spes - Nadzieja) i Agape (Caritas - Miłość)
- Jak potoczyło się Twoje wdowie życie?
- W trakcie jednego z prześladowań chrześcijan namiestnik Antioch nakazał mi złożyć na ołtarzu Diany ofiarę kadzidła. Ja stanowczo odmówiłam. Wtedy na moich oczach poddano wyszukanym torturom me córki. Cierpiałam strasznie, zachęcałam je jednak do wytrwania w wierze.
- Zmarłaś razem z nimi?
- Według jeden z wersji legendy po śmierci córek zabito również mnie. Według innej wersji namiestnik Antioch zdumiony moim męstwem zostawił mnie przy życiu. Jednak ból po ich stracie nie dawał mi żyć i w trzy dni później zmarłam przy ich grobie.
- Interesuje mnie również sprawa Twojego kultu. Powiedz mi proszę coś o tym.
- Mój kult jako świętej był bardzo wczesny w Kościele zarówno na Wschodzie, jak i na Zachodzie. Papież Paweł I sprowadził moje relikwie do kościoła S.Silvestro in Capite w Rzymie. Dzisiaj wraz z relikwiami moich córek znajdują się w kościele świętego Pankracego w Rzymie.
- Którego dnia wierni Cię wspominają?
- Jedni 15 maja, a drudzy 30 września.
- A w jaki sposób przedstawia Cię ikonografia?
- Przedstawiana jestem prawie zawsze razem z trzema córkami, często mają one miecze .Co do mego atrybutu jedni uważają za mój atrybut niezapominajki, inni księgę i gałąź palmową
- Dziękuję
- Ja również.
