Paul Cezanne żył w latach 1839 - 1906. Dzieciństwo spędził w miasteczku Aix na południu Francji. Nauki pobierał w Paryżu, gdzie mieszkał przez najbliższe 30 lat. Rezygnując ze studiów prawniczych, poświęcił się całkowicie malarstwu. Pobyt w Paryżu sprzyjał temu, a zwłaszcza zetknięcie się z innymi francuskimi malarzami, takimi jak: Cobet i Delacroix.
Początkowo inspiracja dla Cezanna było malarstwo barokowe i romantyczne. Ponura tematyka i ciemna kolorystyka jego obrazów z czasem ustąpiły jednak miejsca nowemu nurtowi.
Był nim impresjonizm, który dokonał radykalnych zmian nie tylko w twórczości Cezanna, ale i w całym malarstwie tamtych czasów. Cezanne uczestniczył w wystawie impresjonistów w 1974 roku. Podobnie postąpił w 1877 roku, kiedy to wziął udział w drugiej tego typu wystawie. Po niej zrezygnował jednak zarówno z wystaw, jak i impresjonistycznych inspiracji.
W 1888 roku wrócił do rodzinnego miasteczka. Chciał tam wypracować swój własny styl. Efektem tego było połączenie silnie nasyconych barw z geometrycznym kształtem przedmiotów. Dlatego tez twórczość Cezanna stanowi pomost miedzy impresjonizmem a kubizmem. Tak właśnie powstała "Martwa natura z jabłkami i pomarańczami". Naturalne kształty owoców uwydatnione są przez geometryczna formę serwety.
Najbardziej dopracowanym przedmiotem malarstwa okazała się w perspektywie czasu góra św. Wiktorii niedaleko Aix. Obraz zmieniał się stopniowo, nabierał nowego wymiaru. Ostatecznie przybrał ciemne kolory i surowe formy. W ten właśnie sposób malarstwo Cezanna zatoczyło koło i wróciło do punktu wyjścia.
