Zdrowie z punktu widzenia psychologii polega na nieustannym rozwijaniu swojej osobowości. Zdrowie psychiczne to krótko mówiąc dojrzała osobowość. Cechy dojrzałej osobowości:
- Wydajność, efektywność; prawidłowe funkcjonowanie zarówno w dziedzinie emocjonalnej, fizycznej i społecznej.
- Twórczość: robienie czegoś oryginalnego, poczucie niezwykłości.
- Wewnętrzna harmonia, homeostaza (bez wewnętrznych konfliktów miedzy różnymi funkcjami, potrzebami i pożądaniami).
- Pozytywna relacja z innymi ludźmi (przejawem zdrowia psychicznego
- jest posiadanie kontaktów dualnych, czyli wzajemnych).
- Transcendencja - uczestnictwo w rzeczywistości, która wykracza poza indywidualne cele.
Człowiek zdrowy psychicznie, a więc spełniający kryteria jakiejś psychologicznej normy, to ktoś, kto w sposób świadomy podejmuje kształtowanie siebie, intencjonalnie wchodzi na drogę samowychowania i permanentnego rozwoju wszechstronnego.
Po drugiej stronie zdrowia psychicznego znajdujemy niedostosowanie społeczne.
Niedostosowanie społeczne jest nieuznawaniem przez jednostkę wymagań danej grupy społecznej, norm i wartości, które ona prezentuje.
Wyróżniamy trzy etapy niedostosowania społecznego. W etapie pierwszym, który jest jakby reakcją na niezaspokojenie jakiejś potrzeby emocjonalnej pojawiają się takie objawy jak: frustracja, zdenerwowanie, brak cierpliwości, impulsywność, przesadne reagowanie na coś, rozchwianie emocjonalne, brak wewnętrznej homeostazy.
Etap drugi charakteryzuje się już zachowaniami agresywnymi. Jeśli osoba nie zwróci się po pomoc psychologiczną, i jego frustracja nie zostanie zatrzymana, wówczas zaczyna ona szukać innych sposobów poradzenia sobie z tym nieprzyjemnym stanem. Pojawiają się ucieczki w różnorodne uzależnienia lub w grupy o charakterze przestępczym.
Etap trzeci. Osoba frustrowana, która nie radzi sobie już z własną agresją, zaczyna ją stosować w sposób nawykowy. Działając w różnych gangach dopuszcza się zbiorowych aktów przemocy, np. przemocy seksualnej.
