1. Bardzo istotnym elementem dla funkcjonowania organizmu jest postawa. Aby utrzymać stabilność postawy ciała i ograniczyć do minimum wysiłek i napięcie mięśni należy zwrócić uwagę na środki ciężkości głowy, barków i bioder, które powinny się znajdować jedne nad drugimi. Szczególnie ważne jest ustawienie miednicy i równomierne rozłożenie ciężaru ciała na obie nogi. Takie ustawienie ciała w pozycji stojącej można przyjąć za punkt odniesienia prawidłowej postawy, najbardziej optymalnej dla kręgosłupa, miednicy i mięśni odpowiedzialnych za utrzymanie ciała. W takiej pozycji inne funkcje naszego organizmu będą mogły przebiegać bez zakłóceń.2. Wyznaczniki poprawnej postawy:A. Wyprostowana głowa stanowiąca przedłużenie kręgosłupa, jakby czubek głowy ciągnąć do góry, niektórzy też określają to powiedzeniem „uszy do góry”. Takie ułożenie głowy pozwala na optymalne uelastycznienie mięśni szyi, dzięki czemu możliwe są szybkie i swobodne ruchy artykulacyjneB. Ruchy mimiczne nie przypadkowe, broda lekko opuszczona, szyja swobodna, rozluźniona.C. Mięśnie barków luźne, ramiona i ręce swobodnie opadające w dół. D. Tułów niezgarbiony, wzmocniony kręgosłupem i oparty na miednicy, co pozwala na swobodne ruchy żeber i przepony oraz niczym nieskrępowane rozszerzenie klatki piersiowej. E. Pośladki aktywne, uda i łydki sprężyste, elastyczne, stabilnie ustawione na podłożu.F. Stopy silne, oparte całą powierzchnią na podstawie, równomiernie obciążone, dające wrażenie wrastania w podłogę, ukorzenienie.Stabilność i zbalansowanie ciała umożliwia efektywną funkcję oddechową, fonacyjną, rezonansową i artykulacyjną. 3. Pozycja siedzącaW pozycji siedzącej ważne jest, abyś nie zapadał się na swoim kręgosłupie siadając na jego ostatnich kręgach, lecz utrzymywał właściwą postawę poprzez balansowanie na guzach kulszowych (wyczuwalne dwa twarde punkty w pośladkach). Dzięki temu uaktywnisz odpowiednie mięśnie podtrzymujące tułów, szyję oraz głowę i nie będziesz musiał utrzymywać równowagi poprzez niepotrzebne napięcia i usztywnienia. Oklapnięta postawa powoduje ściśnięcie brzucha uniemożliwiając głębokie oddychanie oraz prowadzi do niepotrzebnego wysiłku podczas mówienia.