Claude Achille Debussy urodził się w 1862 roku. Był wybitnym francuskim kompozytorem. Studia muzyczne odbył w konserwatorium paryskim w latach 1873-1884 pod kierunkiem A. Lavignaca, A. Marmontela, E. Duranda i E. Guirauda. Po ich ukończeniu otrzymał Premier Grand Prix de Rome dzięki kantacie "L'Enfant prodigue". Twórczość Debussy'ego zaliczana jest do nurtu impresjonizmu, który początkowo odnosił się wyłącznie do malarstwa - można tu więc mówić o malarstwie dźwiękowym. Debussy'emu początkowo trudno było zdobyć popularność, jednak po premierze opery "Peleas i Melizanda" sytuacja szybko się zmieniła. Dzieło to zostało wystawione w Brukseli, Paryżu, Wiedniu, Nowym Jorku, Mediolanie, Monachium, Pradze, Berlinie, Kolonii, a także w Rzymie, Bostonie, Londynie i Budapeszcie. Dlatego też w latach 1908-1914 Debussy wyruszył w tournee koncertowe po całej Europie. Oprócz działalności kompozytorskiej pisał także felietony muzyczne do francuskich gazet, które cieszyły się niemałą popularnością. Debussy zmarł w Paryżu w roku 1918.
Twórczość Debussy'ego zapoczątkowała nową epokę w historii muzyki. Kiedy używamy w stosunku do niej określenia "impresjonizm", musimy pamiętać, że jest to tylko jeden z aspektów jego muzyki, wprawdzie najbardziej wyeksponowany, ale nie jedyny. W jego twórczości możemy bowiem znaleźć zwiastuny niemal wszystkich nurtów występujących w muzyce w XX wieku. Ważnymi zdobyczami Debussy'ego było porzucenie klasycznych form i tonalności - posługiwał się on bowiem przede wszystkim skalą całotonową i pentatoniką. Zwrócił uwagę na wartości brzmieniowe muzyki, odsuwając na dalszy plan harmonię.
Do najważniejszych utworów Debussy'ego należą:
dzieła sceniczne:
- "Peleas i Melizanda", 1902 - dramat liryczny,
- "Męczeństwo Św. Sebastiana", 1911 - misterium,
- "Jeux", 1913 - balet,
utwory orkiestrowe:
- "Popołudnie Fauna", 1894,
- "Nokturny", 1899,
- "Morze", 1905,
- "Obrazy", 1906-1912,
twórczość kameralna:
- Kwartet smyczkowy, 1893,
- 3 sonaty, 1915-1917,
utwory fortepianowe:
- "Suite bergamasque", 1890-1905,
- suita "Pur le piano", 1894-1901,
- "3 Estampes", 1903,
- 2 serie "Images", 1905-1907,
- "Kącik dziecięcy", 1908,
- walc "La plus que lente", 1910,
- "24 Préludes", 1910-1913,
- "6 Épigraphes antiques" na 4 ręce, 1914,
utwory wokalno-instrumentalne:
- kantata "L'Enfant prodigue", 1884,
- kantata "La Damoiselle élue", 1888,
- liczne pieśni.
Tekst na podstawie "Encyklopedii muzyki" PWN.
