Ennio Morricone urodził się 10. listopada 1928 roku w Rzymie. Jest postacią nieprzeciętną, żywą legendą kina światowego i muzyki filmowej.
Wraz z Nino Rotą jest najwybitniejszym włoskim kompozytorem muzyki filmowej. Jego twórczość stanowi inspirację dla wielu innych kompozytorów. Jego wpływ na rozwój muzyki filmowej jest nie do przecenienia. Morricone napisał muzykę do ponad 500 filmów.
Pierwsze kompozycje zaczął tworzyć mając sześć lat. W wieku dwunastu lat rozpoczął naukę w Accademia di Santa Cecilia- rzymskim konserwatorium muzycznym. Czteroletni cykl zajęć ukończył w niespełna dwa lata. Uczelnię opuścił jako jeden z najlepszych studentów.
Początkowo dorabiał grając nocami we włoskich klubach. W połowie lat pięćdziesiątych zaczął pracę we włoskiej telewizji- RAI. Pierwsze piosenki napisał dla Paula Anki i Gianni'ego Morandi. Jako kompozytor filmowy zadebiutował pisząc muzykę do "Il Federale" w 1961 roku. Podpisywał się wówczas pod swoimi kompozycjami jako Dan Savio czy Leo Nichols. Momentem przełomowym w jego karierze okazała się jednak prośba jednego ze szkolnych kolegów- reżysera Sergio Leone- dla którego napisał muzykę do westernu "Za garść dolarów" w 1964 roku. Podkład stworzony przez Morricone'go spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem i
świetną recenzją krytyki. Po latach przyznano, że "spaghetti western" (włoska odmiana westernu amerykańskiego, z zupełnie innym spojrzeniem na bohatera, sposobem realizacji filmu, która szczyt swej popularności osiągnęła w latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych) nie miałoby szans na zaistnienie, gdyby nie muzyka Morricone.
Popularność zyskała jego muzyka pisana do filmów Leone- m.in. "Za kilka dolarów więcej", "Dobry, zły i brzydki" 1966, "Pewnego razu na Dzikim Zachodzie" 1968, "Pewnego razu w Ameryce" 1984. Morricone pisał też muzykę do horrorów- "Egzorcysta II", "Antychryst", komedii- "Klatka szaleńców" i dramatów- "Niebiańskie dni". Sławę przyniosły mu przede wszystkim kompozycje dla kina amerykańskiego. W swoich najlepszych dziełach wykorzystuje całą sekcję smyczkową, często eksperymentuje, rezygnując z klasycznego zespołu instrumentalnego na rzecz muzyki elektronicznej- np. w muzyce do horroru since- fiction Johna Carpentera- "Coś".
Najsłynniejsze aranżacje Morricone powstały podczas jego współpracy z śpiewaczki- Eddy dell' Orso. Do największych dzieł w jego karierze zalicza się: muzykę do filmu gangsterskiego Sergio Leone: "Dawno temu w Ameryce", niemal natchnioną- do filmu "Misja", za którą otrzymał Złoty Glob, "Nietykalni", "Cinema Paradiso".
Współpracował z takimi postaciami jak: Brian de Palma, Franco Zeffirelli, Warren, Giuseppe Tornatore, Roland Joffe, Levinson.
Wielokrotnie nagradzanemu twórcy nie udało się jeszcze zdobyć Oskara. Przez Polaków został wyróżniony nagrodą za całokształt twórczości podczas "Music and Film Festival."
Muzyka Ennio Morricone jest czymś, co niewątpliwie podnosi walory estetyczne produkcji kinowych, którym towarzyszy. Jego dzieła muzyczne są doskonałym dopełnieniem oglądanego obrazu. Świetny warsztat kompozytorski i umiejętność instrumentacji zapewniają jego dziełom doskonałą kolorystykę, silnie oddziałując na widza i w sposób nieoceniony wzmacniając jego przeżycia.
