W spoczynku przez nerki przepływa średnio 1,8 litra krwi na minutę. Jest to ponad 20% wyrzutu minutowego serca. Podstawową jednostką nerki jest nefron składający się z kłębka naczyniowego i torebki Bowmana. Blaszka wewnętrzna torebki Bowmana ściśle otacza kłębek naczyniowy, a blaszka zewnętrzna przechodzi w kanalik bliższy, w którym zachodzi zwrotne wchłanianie wody i ważnych substancji dla organizmu. Przechodzi on następnie w cześć zstępująca pętli Henlego, a potem w cześć wstępującą pętli Henlego. Średnie ciśnienie w naczyniach włosowatych kłębka naczyniowego jest wyższe w porównaniu z innymi włośniczkami. Charakterystyczne dla naczyń kłębka naczyniowego jest to, że krew jest doprowadzana i odprowadzana z niego przez tętniczki. Jest to tak zwana sieć dziwna. Unerwienie zapewnia układ współczulny, który poprzez receptory alfa-1 wpływa na regulację stopnia zwężenia tętniczek doprowadzających i odprowadzających, a poprzez receptory beta-1 znajdujące się na komórkach ziarnistych aparatu przykłębuszkowego wpływa na uwolnienie reniny (aktywacja układu renina - angiotensyna - aldosteron). Przepływ krwi i za tym idąca wielkość filtracji oraz resorpcji zwrotnej jest regulowany przez:
1. Hormony i lokalne przekaźniki. Działają one na komórki mezangium ciałka nerkowego powodując ich skurcz
- adrenalina,
- noradrenalina,
- wazopresyna,
- angiotensyna,
- tromboksan A2,
- PGF2,
- leukotrieny - LTC4 LTD4,
Lub rozkurcz:
- dopamina,
- przedsionkowy pepdyd natriuretyczny,
- prostaglandyny E2
Skurcz tętniczek powoduje spadek przepływu przez nie krwi, a co za tym idzie, spadek filtracji.
2. Współczulny układ nerwowy, którego neurony uwalniają z zakończeń noradrenalinę, która poprzez receptory alfa-1 powoduje skurcz komórek mezangialnych, co skutkuje spadkiem przepływu krwi przez kłębuszki nerkowe.
