Trądzik pospolity (acne vulgaris) jest jednym z najczęściej spotykanych schorzeń skórnych. Choroba ta dotyka, aż 15% populacji. U młodzieży w okresie dojrzewania występuje w kilku odmianach klinicznych. U dziewcząt schorzenie, to występuje między 14, a 17 rokiem życia, natomiast wśród chłopców największą liczbę zachorowań odnotowuje się między 16, a 19 rokiem życia. Zmiany skórne w większości przypadków (ok.80) ustępują do 23 roku życia.

Na rozwój trądziku wpływają:

  • łojotok;
  • zaburzenia rogowacenia naskórka przy ujściu mieszka włosowego;
  • zaburzenia hormonalne;
  • zakażenia bakteryjne;

Najczęściej powstawanie trądziku związane jest z tzw. burzą hormonalną występującą w okresie dojrzewania. Zwiększona aktywność hormonalna związana jest z androgenami, czyli męskimi hormonami wydzielanymi przez korę nadnerczy, hormony te w niewielkich ilościach produkowane są również przez jajniki. Nie należy jednoznacznie stwierdzać, że za trądzik odpowiedzialne są zmiany hormonalne, gdyż niektóre osoby dotknięte tym schorzeniem nie wykazują takich zaburzeń. Częstym czynnikiem wpływającym na rozwój tej choroby są skłonności genetyczne, które związane są ze szczególną nadwrażliwością skóry na androgeny.

Trądzik wiąże się z zaburzeniami funkcjonowania gruczołu łojowego. Jednym ze składników łoju jest kwas linolowy, który odpowiedzialny jest za rozwój i przyleganie korneocytów w przewodach gruczołów łojowych. U ludzi dotkniętych trądzikiem dochodzi do zmniejszenia ilości kwasu linolowego w łoju, co prowadzi do zaburzonej keratynizacji przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, a także nadmiernego rogowacenia ujść mieszków. W rezultacie wydostanie się łoju z gruczołu staje się trudne, przewody gruczołowe ulegają poszerzeniu i dochodzi do powstania mikrozaskórników, czyli pierwotnych wykwitów trądzikowych. W czasie dalszego rozwoju choroby powstają tzw. zaskórniki zamknięte, ich miejsce zajmują zaskórniki otwarte.

Jednym słowem gruczoł łojowy wydziela zwiększoną ilość tłuszczu, czego rezultatem jest zatykanie się ujść porów i tworzenie się zaskórników.

Następnym etapem jest tworzenie się tzw. wągrów, o charakterystycznym czarnym zabarwieniu, za zabarwienie to odpowiedzialna jest melanina (barwnik skóry), we wnętrzu wągra znajdują się bakterie, które odpowiedzialne są za występowanie stanów zapalnych skóry, w zmianach tych magazynowana jest ropa.

Odmiany trądzika:

  • trądzik zaskórnikowy początkowy etap choroby, o łagodnym przebiegu. Objawia się pojedynczymi zmianami zapalnymi, może przejść w kolejną fazę;
  • trądzik grudkowo- krostkowy na ciele obserwuje się liczne ropne krostki i grudki;
  • trądzik ropowiczy wyraźnie zaawansowana postać choroby objawiająca się licznymi guzkami, cystami i przetokami;
  • trądzik bliznowcowy końcowy etap choroby z charakterystycznymi wykwitami przypominającymi kratery. Wykazują zabarwienie począwszy od różowego poprzez czerwone, aż do żółtego.

Cerę trądzikową należy oczyszczać w gabinecie kosmetycznym, raczej unikać wygniatania w warunkach domowych ze względu na możliwość przeniesienia infekcji na inne partie skóry. W przypadku zmian ropnych należy pamiętać o tym, iż nie wskazane jest używanie peelingu.

Jakich kosmetyków należy używać:

Skóry trądzikowej nie powinno się myć wodą z mydłem, ani też stosować do jej oczyszczania kosmetyków zawierających alkohol, gdyż, co prawda mają one działanie odtłuszczające i wysuszające jednakże trzeba pamiętać również o tym, iż niszczą one naturalny płaszcz (wodno-tłuszczowy) skóry. Po tego typu zabiegach gruczoły łojowe wytwarzają i wydzielają znacznie więcej tłuszczu.

Najlepiej do pielęgnacji tego rodzaju skóry nadają się kosmetyki, które działają łagodnie i są w stanie zlikwidować nadmiar tłuszczu, a także oczyścić skórę ze zrogowaciałych komórek i udrożnić pory. Kosmetyki te również powinny działać antybakteryjnie.

Kosmetyki powinny zawierać:

  • aloes- wykazuje działanie odkażające;
  • drożdże- oczyszczają i ściągają skórę;
  • oczar wirgilijski- działa na rozszerzone pory powodując ich zwężanie;
  • olejek z drzewa herbacianego- ma właściwości bakteriobójcze, grzybobójcze, a także niszczy wirusy;
  • prowitamina B5 (pantenol)- łagodzi podrażnienia, nawilża;
  • sole miedzi i cynku- wpływają na pracę gruczołów łojowych poprzez ich regulację, znacznie przyspieszają gojenie zmian;
  • siarka- usuwa zrogowaciały naskórek;
  • tymianek- łagodzi stany zapalne;

Niektóre zmiany mają ostry charakter i nie nadają się do samodzielnego leczenia, wówczas należy zasięgnąć opinii specjalisty i skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Dermatolog po obejrzeniu zmiany przepisuje różnego rodzaju maści, kremy, żele, płyny, które mają na celu odblokowanie gruczołów łojowych i pozbycie się stanu zapalnego skóry.

Część tych specyfików dostępna jest w aptekach bez recepty:

  • Acnosan ;
  • Clerasil;
  • Oxy;
  • Benzacne;
  • Clean and Clear;

Gdy jednak i to nie pomoże wówczas lekarz musi sięgnąć po środki zawierające antybiotyk, które dostępne są wyłącznie na receptę. Najczęściej przepisuje środki zawierające erytromycynę, która obecna jest w maściach o nazwach Dawercin, Aknemycin, Klindemycyna - Dalacin T. Czasami należy przyjmować antybiotyki drogą doustną.