W ewolucji człowieka przyszedł czas na rozwój umiejętności kulinarnych. Pierwsi ludzie początkowo zapewne odkryli, że ogień może poprawiać smak potraw, później musieli zauważyć, iż ziarno rzucone w ziemię po pewnym czasie wykiełkuje. Do uprawiania roli konieczne były odpowiednie narzędzia, które w rozwoju cywilizacji udoskonalono. Podobnie było w przypadku naczyń. Pozyskiwaniem żywności zajmowali się głównie mężczyźni – to oni polowali, natomiast jej obróbką – kobiety. Z czasem jednak zauważono, że zwierzęta korzystniej jest hodować niż zabijać. Tak narodziła się hodowla, a z nią nowy podział pracy i osiadły tryb życia, który sprzyjał rozwojowi sztuki kulinarnej i więzi społecznych.
Z czasem zaobserwowano, że jedzenie wpływa na stan zdrowia. Był okres, w którym wierzono, że ma ono niemalże jedyny wpływ na nie. Już w dawnych czasach poszukiwano specyficznych potraw i używek, którym przypisywano, często całkiem słusznie, szczególne właściwości. Nad wartościami odżywczymi i zbilansowaną dietą zastanawiano się jednak o wiele później.
Pierwsze zbiory przepisów kulinarnych pochodzą z Chin. Chińska sztuka przyrządzania potraw uważana jest za pierwszą, która pojawiła się wśród starożytnych cywilizacji. Do dziś w kuchni chińskiej funkcjonuje zasada czterech podstawowych elementów. Są to: smak, zapach, barwa i kompozycja.
Ogromną rolę w światowej kuchni odegrały Indie. To tu kupcy z całego świata przyjeżdżali po przyprawy. Byli to Grecy, Rzymianie i Arabowie. Z czasem zapotrzebowanie na przyprawy stało się przyczyną usilnych poszukiwań drogi morskiej do Indii. Jak wiadomo, zakończyły się one sukcesem i przyczyniły do rozpropagowania indyjskich tradycji kulinarnych.
Kuchnia egipska również wywarła duży wpływ na kuchnię światową. To Egipcjanie wypiekali pierwszy chleb. Ponadto z kuchni egipskiej pochodzą daktyle, cebula, czosnek, oliwa, jęczmień i pszenica.
W kuchni europejskiej prym wiodą Włochy, Francja i Austria. Kuchnia włoska jest wykwintna. Dominują w niej owoce i warzywa, owoce morza (frutti di mare), a także sery i wędliny wysokiej jakości. Kuchnia francuska znana jest z doskonałych serów, win, pieczywa oraz różnorodności smakowych i metod przyrządzania. Ponadto wniosła ona wiele nazw własnych takich jak: kotlet , farsz, omlet, frytki, marynowanie, panierowanie. Dawna kuchnia austriacka (wiedeńska) to potrawy nieco cięższe, więcej w nich tłuszczu i słodkości - stosownie do chłodniejszego klimatu. Kuchnia ta czerpała z innych - Węgrzy wnieśli do niej potrawy z papryki, Czesi - knedle, a Włosi makarony, potrawy z ryżu, a także lody.
Kuchnia zawdzięcza Ameryce przede wszystkim kluczowe produkty, bez których trudno wyobrazić sobie nasze codzienne życie. Są to ziemniaki, kukurydza, pomidory, fasola, kakao, a także inne używki.
Wojny, kolonializm oraz handel przyczyniły się do wymieszania tradycji kulinarnych całego świata. Wiele w nich jednak specyficzności ze względu na dostępność produktów, zapotrzebowanie energetyczne czy choćby mentalność kucharzy. Cel jest jednak zawsze jeden - jak najlepszy smak.
