- Moralitet - gatunek dramatu o charakterze moralizatorskim, dydaktycznym. Pokazuje człowiekowi zło i dobro, poucza jaką drogę należy wybrać. Bohater: zwykły, szary, bezimienny człowiek (nadawało to utworowi uniwersalnych, ponadczasowych cech), napotykający na swojej życiowej drodze alegorię zła i dobra - musi dokonać między nimi wyboru. Na końcu utworu czeka go nagroda lub kara (niebo lub piekło). Utwór o charakterze uniwersalnym. Czasami moralitety służyły także celom panegirycznym (wychwalającym czyjeś życie poprzez wyolbrzymienie jego czynów) lub satyrycznym. Przedstawienia tego typu wystawiano od XV aż do XVII w. Mimo wyraźnie religijnego charakteru, moralitety znacząco przyczyniły się do sekularyzacji teatru. Przykładami moralitetów są m.in. francuski "Condemnation des banquets" Nicolasa de Chesnaye i angielskie "The Castle of Perseverance" i "Everyman", który jest uznawany za sztandarowy przykład dzieła tego gatunku.
- Misterium - widowisko teatralne ukazujące fragmenty Biblii, które wiążą się z tajemnicami wiary (np. Sąd Ostateczny). Często łączyły się z tym jakieś legendy, więc bywało, że utwór rozrastał się do wielkich rozmiarów i wystawiano go nawet kilka dni. Jako aktorzy występowali wyłącznie mężczyźni. Scena misteryjna to inaczej scena mansjonowa lub symultaniczna, bądź równoczesna. Aktorzy w przeciwieństwie do teatru greckiego (antycznego), występowali bez masek. Sceny misteryjne odbywały się pod gołym niebem lub w kościołach. Najstarszym, polskim misterium jest: "Historyja o chwalebnym Zmartwychwstaniu Pańskim". Misteria dzieliły się na:
* misteria Bożonarodzeniowe(jasełka)
* misteria męki Pańskiej (pasyjne)
* misteria zmartwychwstania (rezurekcyjne)
- Dramat liturgiczny - był częścią mszy św. poprzedzającą zmartwychwstanie. Tematycznie związany z Wielkim Tygodniem. Nie był formalnie częścią obrzędu.
