Bardzo ważnym epizodem w życiu Mickiewicza, który miał ogromny wpływ na jego późniejszą twórczość, stał się przymus wyjazdu z ojczyzny na emigrację. Wtedy to rozpoczął się dla poety okres długoletniej wędrówki, pielgrzymowania po Europie. Mickiewicz bardzo tęsknił za swym krajem nie mógł jednak do niego powrócić, gdyż wtedy zapewne trafiłby do więzienia albo na Syberię. Podzielił więc los wielu pisarzy i intelektualistów i osiadł w Paryżu, gdzie mógł tworzyć swe wiersze mające pokrzepić Polaków do walki. Możemy pokrótce odtworzyć przebieg jego wędrówki, która przypada na lata 1829-1832.
Kiedy Mickiewicz został wydalony z kraju przymusowo skierowano go do Rosji, gdzie zapewne miał przebywać po to, by nie mieć kontaktu z grupami spiskowymi, które działały w tym czasie na terenie Rzeczypospolitej i planowały powstanie przeciw zaborcom. W roku 1829 w maju Mickiewicz postanawia opuścić Rosję i z portu w Kornsztadzie koło Petersburga wypływa w morze. Zrobił to w ostatniej chwili, gdyż władze carskie miały zamiar skonfiskować jego paszport, a tym samym uniemożliwić mu ucieczkę z Rosji, skąd udaje się do Berlina odwiedzając przy tym takie miasta, jak: Lubeka i Hamburg. W Berlinie przebywa około miesiąca i jest to czas bardzo owocny dla Mickiewicza, który znalazł się w jednej z kulturalnych stolic Europy. Do najważniejszych chyba wydarzeń należy tu uczęszczanie poety na wykłady prowadzone przez Hegla. Nie było to jednak jedyne niemieckie miasto, w którym przebywał. Później było jeszcze Drezno, później wyjazd do Pragi. Tam dochodzi do spotkania Mickiewicza z jego znajomym poeta Vaclavem Hanką. Później rusza do kolejnego miasta, tym razem spotkać się ze swym polskim przyjacielem - Antonim Odyńcem, do którego dochodzi w Karlowych Varach. Od tej pory podróżują wspólnie i udają się do Weimaru - miasta najwybitniejszego poety romantyzmu, który zapoczątkował ten prąd - mianowicie J. W. Goethego. Tam też dochodzi do spotkania z wielkim twórcą. Mickiewicz ma też okazję uczestniczyć w przedstawieniu zrealizowanym na podstawie "Fausta". Po tych wydarzeniach Mickiewicz postanawia napisać "Pana Twardowskiego" o czym wspomina swemu towarzyszowi. Stamtąd ruszają do Bon na kolejne spotkanie z wielkim romantykiem Augustem Schleglem, którego myśl miała ogromny wpływ na rozwój filozofii romantycznej. Dalej Mickiewicz odwiedza Szwajcarię skąd już tylko krok do Włoch gdzie przyjdzie mu spędzić więcej czasu.
Tak pokrótce możemy opisać wielką podróż wieszcza, podczas której narodziło się wiele pięknych utworów i pomysłów, które później skrzętnie Mickiewicz realizował. Była to również realizacja ważnego romantycznego motywu wędrówki, który każdy wielki bohater romantyczny winien mieć w swej biografii.
