W utworze "Kordian" Juliusza Słowackiego głównym bohaterem jest tytułowa postać. Na początku główny bohater jawi się czytelnikowi jako młody chłopiec, którego nudzi życie. Jego życie jest pełne problemów, które przeszkadzają mu szczęśliwie żyć. Natomiast przy końcu dramatu Kordian chce zabić cara.

Okazuje się, że Kordian doświadczył wiele zanim stał się niedoszłym mordercą. Zastanawia fakt z jakie były pobudki działań głównego bohatera, czy o takiej postawie zaważyła chęć ratowania ojczyzny? Sądzę, że metamorfozę bohatera spowodowała choroba wieku. Dowodem na to jest pierwsza scena dramatu. Piętnastolatek chce dokonać rzeczy wielkich i wspaniałych. Problem polega na tym, ze sam nie wie jak tego dokonać. W tym kontekście jest podobny do wielu młodych ludzi, nie tylko romantyków. Wielu młodych ludzi doświadcza podobnych problemów. Czują wewnętrzną potrzebę czynienia rzeczy niezwykłych. To samo odczuwa Kordian. W związku z tym decyduje się na podróż. W ten sposób poznaje prawdę o świecie i dojrzewa, zwłaszcza psychicznie. W momencie decyzji o spisku jest już dojrzałym człowiekiem, różni się od tego Kordiana z początku utworu. Jednak w duszy pała chęcią wpisania się w historię narodu.

Sądzę, że decyzję o dokonaniu spiski Kordian podjął z powodów patriotycznych. Był przekonany, że w wyniku konspiracji będzie mógł uczestniczyć w ratowaniu swego narodu przed wrogiem. Raduje się odnaleziona ideą, czuje jej potrzebę. Choroba wieku nadal nawiedza jego serce, choć wydaje się, że już dojrzał zupełnie. W tej sytuacji czuja swoją wartość, wyniosłość ponad szarych śmiertelników. W związku z tym nie chce słyszeć o odwołaniu spisku. Czuje, że ktoś chce go oszukać, w tej sytuacji rodzi się jego rozczarowanie. Kordian wierzył, ze podstawowym zadaniem jego życia jest działalność na rzecz odzyskania niepodległości jego ojczyzny. Ponadto ma w pamięci ideały romantyczne. W publikacjach, które udało mu się przeczytać główny bohater oddawał życia za swój kraj. Takie też były przekonania młodych ludzi epoki romantyzmu. Takie przekonania towarzyszą Kordianowi każdego dnia., tkwią w jego świadomości. W tej sytuacji Kordian pragnie się nimi kierować.

Młode osoby czują się idealistami, zwłaszcza romantycy. Ślepo dążą do realizacji własnych przekonań, są gotowi poświęcić swoje życie dla swych ideałów. W tej sytuacji Kordian dąży do zagłady cara. Jest świadomy konsekwencji swego czynu. Jednak wie, że jego poświęcenie nie pójdzie na marne. Taki kres życia jest dla niego wspaniały, piękny oraz bohaterski. Wstecznie decyduje się na zbrodnię.

Sądzę, że Kordian przez swe życie udowodnił, że ojczyzna stanowi dla niego najwyższą wartość. Jednak na wybór drogi życiowej w dużej mierze miała wpływ rodząca się choroba wieku młodzieńczych lat. W tej sytuacji poczucie patriotyzmu było sprawą najważniejszą, dobro osobiste stało na dalszym miejscu. Kordian w swoim działaniu uświadamia sobie własne uczucia (ideały, którym hołduje), jednak w późniejszym czasie myśli o konsekwencjach względem swojej ojczyzny. W tym kontekście jego wielkie patriotyczne poświęcenie staje się sprawą dyskusyjną i wymaga głębokiej refleksji.