Jacek Soplica jest jedną z najbardziej charakterystycznych postaci epopei "Pan Tadeusz" autorstwa Adama Mickiewicza. Człowiek ten został okrutnie doświadczony przez los, przeżył w swym życiu zawód miłosny. Jego życie można wyraźnie podzielić i rozpatrywać w dwóch etapach. Pierwszy okres wiąże się z jego młodością. Bohater Mickiewicza wówczas młodym i przystojnym szlachcicem, energicznym i zwinnym młodzieńcem. Cieszył się powodzeniem wśród płci pięknej, natomiast w kręgu szlachty zyskał dużą popularność. Był lubiany za swoje poczucie humoru oraz dowcip, uczestnicząc w licznych biesiadach rozweselał innych i sprawiał, że spotkanie te nie były nudne. Natomiast ludzie wywodzący się ze szlachty zaściankowej czuli wobec niego respekt. Jako młody człowiek Jacek Soplica doskonale władał bronią i uczestniczył w polowaniach. Z natury był człowiekiem kłótliwym, skorym do wszczynania awantur, jednak wydawało się, że nie chciał zmian w swoim usposobieniu. Gdy zrozumiał, że zakochał się w córce Stolnika liczył na to, że Ewa ożeni się z nim. Sądził, że Horeszko bez wahania odda mu swą ukochana córkę. Jednak rzeczywistość okazuje się dla niego niezwykle przykra, nie było mu dane pobrać się z ukochaną. W akcie desperacji decyduje się na ślub z inną kobietą. Jednak nie jest świadomy do końca konsekwencji swojego nieprzemyślanego postępowania. Nigdy nie był w stanie wyrzucić z pamięci myśli o miłości jego życia. Stał się człowiekiem złym i opryskliwym, w swym postępowaniu wręcz szalonym, którego cały czas trawiła myśl okrutnej zemsty na Stolniku. W tych okolicznościach częściej sięga po trunki i traci uznanie w oczach innych. Pałający chęcią zemsty pojawia się w okolicach zamku Horeszki. W sercu ma do niego żal, czuje się oszukany oraz poniżony. Szuka sposobu, aby zemścić się na ojcu Ewy. Ostatecznie okrywa się hańbą, a Stolnik umiera. Jednak przyszłość przynosi ze sobą zaskakujące wydarzenia. Soplica chce odpokutować za popełnione czyny. I tak oto rozpoczyna nowe życie Jacek Soplica. Po dokonaniu zabójstwa zauważa jest rzeczywiste zło, uświadamia sobie jak wielki błąd popełnił. Będąc człowiekiem znającym się na działaniach wojennych uczestniczy w bitwach. Chcąc położyć kres złym cechom charakteru decyduje się na wstąpienie do zakonu. W późniejszym czasie jest znany jako ksiądz Robak. Jego podstawowym zadaniem jest poświęcenie dla ojczyzny, w związku z tym stara się szerzyć postawy patriotyzmu wśród okolicznej szlachty. Przygotowuje się do organizacji powstania. Pokłada nadzieje w Napoleonie , który ma pomóc Polsce odzyskać niepodległość. W potyczkach zbrojnych wykazuje się odwagą oraz znajomością sztuki walki.
Nie waha się wyznać swoich przewinień z przeszłości. Na łożu śmierci Jacek Soplica uzyskuje upragnione przebaczenie.
Sądzę, że Jacek Soplica jest bohaterem pozytywnym. Z awanturnika oraz zawadiaki stał się emisariuszem i orędownikiem sprawy narodowej. Jego postępowanie ulega diametralnej zmianie. Po zabójstwie Stolnika dąży do odkupienia swoich win, udowadnia swoją skruchę.
