Edgar Alan Poe jest obecnie uznawany za jednego z najciekawszych pisarzy i krytyków amerykańskich XIX-ego wieku. Urodził się w 1809 roku w Bostonie. Jego rodzice byli aktorami, którzy wiedli niespokojny i niełatwy dla dziecka tryb życia. Obydwoje stosunkowo szybko go obumarli, a młodym Edgarem zajęli się państwo Poe, którzy nie mieli jeszcze własnego potomstwa. Jako dziecko przejawiał żywą inteligencję oraz skłonność do życia w świecie tworów własnej imaginacji, co nie podobało się jego ojczymowi - zdroworozsądkowemu kupcowi. W okresie dorastania to niedopasowanie pasierba i jego opiekuna przerodziło się w otwarty konflikt.
Jego edukacja była dość fragmentaryczna i wybiórcza. Tak naprawdę nie ukończył nigdy żadnej wyższej uczelni, chociaż był, między innymi, kadetem w West Point. Niemałą tu rolę odegrał ojczym, który dość niechętnie łożył na jego edukację. Z drugiej zaś strony, sam Edgar nie wykazywał się nigdy na tyle silnym charakterem, by podołać trudom regularnej edukacji.
Jego "fantastyczna" twórczość nie była doceniana przez mu współczesnych. Uważano go za pisarza marginalnego, a jego utwory za wyjątkowe dziwactwa. Jego pierwsza i jedyna powieść ukazała się w 1838 roku. Była to "Opowieść Artura Gordona Pyma z Nantucket". W roku 1840 ukazał się zbiór opowiadań pod tytułem "Opowieści groteskowe i arabeskowe".
Po śmierci swej żony począł popadać w coraz większy alkoholizm i narkomanie, zresztą wcześniej również nie był wolny od tych nałogów. Zmarł w roku 1849.
