Jan Kochanowski, najwybitniejszy poeta czasu renesansu, urodził się w Sycynie pod Zwoleniem w roku 1530. Jego ojciec Piotr z czasem dosłużył się godności sędziego sandomierskiego, zaś matka Anna pochodził z rodziny Białaczowskich. W wieku czternastu lat przyszły poeta został zapisany do Akademii Krakowskiej, as w parę lat później stracił ojca. Poeta poznał wtedy języki klasyczne i hebrajski, w wieku dwudziestu ;lat zaczął zaś podróżować po Europie, jednak stały kilkuletni wyjazd za granice podjął dopiero w latach pięćdziesiątych. Odwiedził wtedy Królewiec, ówczesny ośrodek myśli innowierczej, mimo, ze sam Kochanowski nigdy nie odstąpił od katolicyzmu. Następnie jedzie do Padwy i do rzeczpospolitej wraca przez Paryż, gdzie prawdopodobnie poznaje Ronsarda, jednego z najwybitniejszych ówczesnych poetów Europy. Pod koniec lat pięćdziesiątych poeta ostatecznie powraca do ojczyzny. Tym samym po okresie padewskim, następuje kolejne dziesięciolecie w jego życiu, nazywane dworskim. Początkowo poeta sam się zresztą zastanawia czy przyjąć propozycję życia w otoczeniu króla, gdyż mógł wybierać spośród beneficjów kościelnych, dworu, jak i zamieszkania w swoim wiejskim majątku. Te lata spędza na dworach renesansowych intelektualistów, z których jeden biskup Maciejowski zostanie jego dobrym przyjacielem. Okres dworski w twórczości Mistrza Jana zamyka wyraźnie poemat poetycki o takiej tez treści "Muza". W roku 1759 został wydany "Psałterz Dawidów" nad którym Jan Kochanowski pracował w latach siedemdziesiątych, przez blisko dziesięć lat. Z racji przyjaźni i by uświetnić jego wesele Jan Kochanowski Jana Zamoyskiego przygotował specjalnie na te okazję pierwsza w dziejach literatury polskiej tragedię wzorowaną na antycznych wyznacznikach poetyckich - "Odprawę posłów greckich". Ukazała się ona drukiem w Warszawie w 1578 roku. Ostatnim wielkim dziełem poetyckim Mistrza Jana były "Treny" napisane pod koniec życia w momencie załamania się jego renesansowego optymizmu, na który nałożyła się śmierć kolejnych dzieci. PO ich opublikowaniu pisze jeszcze Kochanowski łacińskie ody z racji wydarzeń politycznych, chwali bitwę i zwycięstwo Polskie pod Połockiem w roku 1579. Dużo natomiast pracuje nad zebraniem wydaniem swojej spuścizny. Jeszcze za jego życia ukazują się opracowane przez niego jego wcześniej dzieła, fraszki i elegie łacińskie. Sam poeta umiera w sierpniu 1584 roku, w Lublinie. Jego zwłoki zostają sprowadzone jednak do Zwolenia i tam pochowane.
