- Zerwanie z zasadą trzech jedności: miejsca (akcja rozgrywa się w wielu miejscach na raz), czasu (akcja nie zawiera się w dobie, bo np. rządy Makbeta liczą siedemnaście lat), akcji (pojawia się wiele wątków).
- Modyfikacja nakazu decorum. Szekspir jako jeden z pierwszych ukazuje sceny, które opierają się na komizmie sytuacyjnym i słownym.
- Rezygnacja z mimesis - wprowadzenie do dramatu fantastyki i świata nadrealnego.
- Dramaty Szekspira składają się z: powstania akcji, pojawieniu się konfliktu, najgłębszego kryzysu i rozplatania problemów akcji.
- Świat realny łączy się i przenika z nierealnym. Pojawią się pierwsze znamiona fantastyki. Oba te światy mają na siebie wzajemny wpływ.
- Ukazanie bohatera od strony jego psychologicznych zmagań ze światem i jego problemami. Brak bohaterów bez skazy.
- Pojawiają się sceny grupowe, zbiorowe, a których to postacie wyrażają swoje opinie na forum wszystkich.
- Fatum przestaje być główną siłą sprawczą losów jednostki. Człowiek jako pan swego życia.
- Brak do tej pory niezaprzeczalnie obowiązującego podziału antycznego dramatu na: prologos, parodos, epizodion, stasimon, eksodos.
- Szekspir zaczyna pisać niektóre partie dramatu prozą.
