"Makbet" jest dramatem Wiliama Shakespeara. Głównym bohaterem jest Makbet, dowódca wojsk szkockich, który po wygranej bitwie z wojskami norweskimi wraca do domu ze swoim przyjacielem Bankiem. Spotykają czarownice, które przepowiadają Makbetowi tron Kawdoru, który przejmą potem dzieci Banka. Żona Makbeta, dowiedziawszy się o przepowiedni, jak najszybciej chciała doprowadzić do jej spełnienia. Wykorzystać chciała pobyt króla Dunkana w ich zamku, namawiając swojego męża do morderstwa. Odpowiedzialność miała spaść na służbę zamkową. Popełniona zbrodnia wzbudziła w Makbecie strach, wyrzuty sumienia i nękające poczucie winy. Niestety jedna zbrodnia pociągnęła za sobą kolejne, ponieważ Makbet czuł, że jego władza jest zagrożona. Jego ofiarą stał się Banko, a także Makduf, jago żona i dzieci. Stawał się coraz bardziej bezwzględny i brutalny, Lady Makbet natomiast obłąkana ciągłym strachem, popełniła samobójstwo. Makbet został zabity przez Makdufa, zamek opanowało wojsko angielskie z Malkolmem na czele.
Wiliam Shakespear jest twórcą teatru elżbietańskiego. Wzoruje się on w dużej mierze na tradycji teatru antycznego, niemniej jednak rezygnuje z niektórych jego zasad, np. z reguły trzech jedności, która mówiła o budowie akcji jednowątkowej, dziejącej się w jednym miejscu i w ciągu jednej doby. Shakespear pisał sceny zbiorowe, których nie było w dramatach antycznych. Jego dramaty opierały się na aktach i scenach, nie było prologu i epilogu. Tematem jego dramatów była historia, nie zaś mitologia . Złamał on zasadę decorum, która mówiła o odpowiednim stylu, wysokim lub niskim, w zależności od podjętego tematu. Umieszczał Shakespear w swoich dramatach sceny fantastyczne. Działały one na psychikę i uczucia widza i czytelnika, powodując ich oczyszczenie, katharsis. Wpływały na to również problemy egzystencjalne i etyczne, towarzyszyły bohaterom. Bohaterowie Shakespeara są panami swojego losu, nie ciąży nad nimi przeznaczenie, dzięki czemu sami decydują o swoim losie. Takim bohaterem jest również Makbet, który zmienia się pod wpływem świadomie popełnionych przestępstw. Jest to postać targana ludzkimi emocjami .
