W dniu .............................. podczas zajęć języka polskiego uczestniczyliśmy w projekcji filmowej adaptacji znakomitej komedii autorstwa Williama Szekspira, pt. "Wiele hałasu o nic". Na lekcjach omawialiśmy niektóre dzieła tego wybitnego angielskiego twórcy. Pokaz filmu zorganizował nasz nauczyciel od polskiego, w celu rozszerzenia wiadomości na temat twórczości renesansowego artysty - ostatnio dyskutowaliśmy na temat lektury dramatów "Makbet" i "Hamlet", dzięki produkcji filmowej poznaliśmy dzieło spoza kanonu, utrzymane w tonie żartobliwym. Uważam, że nasz wychowawca wykazał się dużą pomysłowością i innowacją. Seans odbył się w szkolnej auli. Na film zostały zaproszone również inne klasy. Wszyscy byli bardzo zadowoleni.

Przed przystąpieniem do omawiania filmu "Wiele hałasu o nic", chciałabym krótko scharakteryzować postać autora literackiego pierwowzoru - Williama Szekspira. Przyszedł na świat w 1564 roku, w niewielkim mieście o nazwie Stratford-upon-Avon. Był synem rękawicznika (który pełnił również kilka innych funkcji w mieście, aby zapewnić swojej rodzinie godziwe życie) i ubogiej szlachcianki. Prawdopodobnie w 1588 roku, młody William przyjechał do Londynu i zajął się rzemiosłem teatralnym. Początkowo imał się różnych prac scenicznych i dokonywał na zlecenie reżyserów przeróbek spektakli teatralnych. Około 1594 roku związał się z grupą teatralną o nazwie Sługi Lorda Szambelana, która swoje sztuki wystawiała w teatrze The Globe. Rozpoczął pisanie własnych utworów, które z czasem zyskały sobie ogromną popularność. W Londynie pozostał do 1610 roku, w momencie gdy cieszył się największą sławą wyjechał wraz z rodziną na prowincję i tam osiadł na stałe. Zapisał się w historii teatru przede wszystkim jako twórca nowożytnego dramatu, utrzymanego w stylu elżbietańskim. Literacki dorobek Williama Szekspira obejmuje ogromny zbiór utworów - ich łączną liczbę szacuje się na trzydzieści sześć dramatów, cztery poematy i liczne sonety. Największym uznaniem wśród czytelników na całym świecie cieszą się takie dzieła jak: "Hamlet", "Makbet", "Otello", "Król Lear", "Henryk V", "Henryk VI", "Juliusz Cezar", "Antoniusz i Kleopatra", "Sen nocy letniej", "Wiele hałasu o nic" i inne.

Twórcą scenariusza oraz reżyserem filmu "Wiele hałasu o nic" był Keneeth Branaght. Artyście udało się stworzyć wspaniałą kompozycję filmową i wykreować niesamowicie zabawną postać głównego bohatera - Benedyka, w którego wcielił się osobiście. Brenaght jest znany większości widzów jako niezwykle popularny w Anglii aktor teatralny. Filmowy Benedek przedstawia się niezwykle realistycznie i żywo, jawi się odbiorcom jako człowiek, który w życiu ma określony plan i kieruje się własnymi zasadami. Jest błyskotliwy i inteligentny. Ze względu na nienaganny wygląd i elokwencję cieszy się dużym powodzenie u kobiet, ma wiele adoratorek jednak woli pozostać kawalerem. Nie chce brać na siebie odpowiedzialności za drugą osobę, twierdzi również, że życie z kobietą polega na ciągłym zadowalaniu jej potrzeb i znoszeniu nastrojów. Benedek bardzo ceni sobie poczucie swobody i indywidualizmu, w rozmowie z innymi potrafi zaciekle bronić swoich racji. Wydaje się niemożliwe, żeby kiedykolwiek związał się z kimś na stałe. Nieoczekiwanie - wskutek intrygi przygotowanej przez grono najbliższych przyjaciół bohatera, którzy za wszelką cenę chcieliby go wyswatać - w jego życiu pojawia się Beatrycze. Kobieta jest bardzo atrakcyjna i inteligentna, zachowuje się z dystansem wobec otaczającego ją świata i w każdej sytuacji potrafi mieć własne zdanie. Jest bardzo dynamiczna, niezwykle dobrze razi sobie w trudnych sytuacjach. Już podczas pierwszego wspólnego spotkania, wywiera na Benedeku ogromne wrażenie. On również nie pozostaje jej obojętny. Z czasem, choć obojgu trudno to przyznać, zakochują się w sobie "bez pamięci". Filmową Beatrycze rewelacyjnie zagrała znakomita angielska aktorka - Emma Thompson (zadebiutowała w "Rozważnej i romantycznej", mistrzowsko wcieliła się w postać głównej bohaterki Elinor Dashwood). Beatrycze uwielbia spierać się z mężczyznami, traktuje ich zwykle z góry, uważając za mniej inteligentnych od kobiet i wyjątkowo nierozważnych. Pomimo wielkiej urody nie cieszy się powodzeniem wśród panów, jest znana w wyższych sferach jako osoba ironiczna i cyniczna. Potrafi być bardzo uszczypliwa wobec męskiego towarzystwa, nie wyobraża sobie żeby kiedykolwiek mogła kogoś poślubić. Jej światopogląd zmienia się pod wpływem wspólnych rozmów z Benedekiem. Między dwojgiem bohaterów zrodzi się gorące uczucie, które początkowo będą przyjmować raczej niechętnie, jednakże z czasem nie będą już w stanie mu się oprzeć. Reżyser bardzo mocno podkreśla znaczenie miłości do drugiej osoby w życiu człowieka. Przedstawia widzom dwie postaci, których działanie przez długie lata determinowała idea pozostania za wszelką cenę samotnym. Benedek i Beatrycze do niedawna byli przekonani, że małżeństwo łączące mężczyznę i kobietę to rzecz najbardziej banalna na świecie. Któregoś razu poznają się i od razu przypadają sobie do gustu. Wspólnie spędzają czas na interesujących rozmowach i długich spacerach. Przez jakiś czas pozostają na stopie przyjacielskiej, jednak szybko zdają sobie sprawę z niemożności życia bez siebie. Dotychczasowe postawy zdają się być niezwykle odległe i niemądre, w końcu zupełnie rezygnują z dawnych przekonań i postanawiają wziąć ślub.

W filmie występuje wielu znanych aktorów, szczególnie wśród widzów młodego pokolenia. Młodziutka i wtedy jeszcze nie bardzo popularna w Hollywood Kate Beckinsale, wcieliła się w postać uwielbianej przez Beatrycze kuzynki, imieniem Hero. Zagrała postać drugoplanową, wykazała się ogromnym talentem i zyskała duże uznanie wśród odbiorców. Hero to młoda dziewczyna, sprytna i pełna życiowej energii. Bardzo kocha Beatrycze i chce spędzać z nią każdą wolną chwilę. Jest cierpliwym słuchaczem i świetnym doradcą. Dowiadujemy się, że jest zauroczona młodym Klaudiem, który pochodzi z arystokratycznej rodziny. Dni spędzają razem, w końcu dochodzi do romansu. Na skutek działania okrutnego brata Klaudia - Don Pedra (zagranego przez niesamowitego Denzela Washingtona) na jakiś czas muszą się rozstać, jednak dzięki pomocy trochę nierozgarniętego aczkolwiek sympatycznego policjanta (w tej roli Michael Keaton, znany z filmu "Batman") udaje im się pobrać. Największą sławę przyniosła Kate Beckinsale główna rola w amerykańskiej superprodukcji "Pearl Harbor", okrzykniętej arcydziełem w historii światowej kinematografii.

W rolę przebiegłego i brutalnego Hrabiego Jana, wcielił się przystojny Keanu Reeves, odtwórca roli Thomasa Andersona (Neo) w bezkompromisowej trylogii "Matrix" w reżyserii Braci Wachowskich, ukazującej tragiczną wizję przyszłości.

"Wiele hałasu o nic" w reżyserii Keneetha Branaghta to zabawna, choć momentami także nieco dramatyczna opowieść o rodzącym się między dwojgiem ludzi uczuciu. Perypetie miłosne Benedeka i Beatrycze determinują filmową akcję, w tle rozgrywają się również romanse innych bohaterów. Wszystkie postaci z filmu nieustannie wplątują się w intrygi, prowadzą waśnie i spory. Na szczególną uwagę zasługują ich dialogi, które są prowadzone w sposób bardzo dynamiczny. Aktorzy wykazali się ogromnym talentem, tekst jest świetnie inscenizowany, ponadto wartość emocjonalną poszczególnych fraz podkreślają umiejętna gestykulacja i mimika, którymi posługują się artyści. Wielkie brawa należą się odtwórcy pierwszoplanowej roli Benedyka - Keneethowi Branaghtowi. Znakomicie wykreował postać charakteryzującą się niezwykle bogatym wnętrzem, zagrał człowieka w średnim wieku, ukazującego się początkowych scenach oczom widzów jako nieustępliwy w swoich postanowieniach męski szowinista, który na skutek niespodziewanej miłości wpada w melancholijny nastrój i nie może myśleć o niczym innym, jak tylko o wybrance swojego serca. Jest bardzo strapiony, meczy się ze sobą, ciągle wzdycha i marzy o kolejnym spotkaniu z nią. Podczas wspólnych spacerów stara się wywrzeć na Beatrycze jak największe wrażenie, opowiada jej niestworzone historie na temat swojej odwagi i inteligencji, jest bardzo kokieteryjny. Staje się parodią legendarnego kochanka - Don Juana, niejednokrotnie jego postawa wywoływała salwy gromkiego śmiechu wśród licznie zebranych w auli uczniów naszej szkoły.

Przedstawione w filmie zdarzenia, rozgrywały się w odległej przeszłości, reżyserowi bardzo dobrze udało się oddać klimat tamtych czasów. Stroje aktorów były znakomicie dobrane: długie, piękne, kolorowe suknie kobiet czy świetnie skrojone surduty mężczyzn. Wielki podziw wywołała sceneria, na której tle obserwujemy wypadki z życia bohaterów, dostosowana i udekorowana zgodnie z potrzebami produkcji. Dzieło Branaghta zrobiło na mnie duże wrażenie, sądzę, że reżyser musiał włożyć sporo wysiłku w zrealizowanie całości. Gorąco polecam.