Ignacy Krasicki urodził się w 3. lutego 1735 roku w Dubiecku nad Sanem w rodzinie kasztelana chełmskiego. W latach 1743 - 1750 pobierał nauki w kolegium jezuickim we Lwowie. W 1751 roku wyjeżdża do Warszawy, gdzie wstępuje do seminarium duchownego. Naukę swoją kontynuuje w czasie dwuletniego stypendium, które odbywa po złożeniu ślubów w 1759 roku. Już wtedy zdobywa sobie wielkie uznanie otoczenia, które zdaje się wręcz adorować młodzieńca błyszczącego erudycją, dowcipem oraz niebywałą inteligencją. Debiut literacki następuje jednak stosunkowo późno, bowiem dopiero 1775 roku - wówczas to publikuje Myszeidos pieśni X. Na kolejne utwory nie musimy jednak długo czekać, bo już w rok później ogłasza drukiem pierwszą powieść polską zatytułowaną Mikołaja Doświadczyńskiego przypadki. Rok 1778 przynosi kolejną heroikomikę - Monachomachię oraz Pana Podstolego część I. Nie bez przyczyn mówi się o nim jako o księciu poetów polskich, bowiem na przestrzeni zaledwie czterech lat wykorzystał w tak niepowtarzalny sposób, tak wiele i tak trudnych gatunków literackich, których nie podejmował się żaden inny poeta polski. Rok 1779 był z całą pewnością wielką datą w twórczości Krasickiego, bowiem wtedy to ukazują się drukiem Bajki i przypowieści oraz Satyry, które to na zawsze już wpisały go w poczet największych twórców literatury polskiej i przechowają jego pamięć jeszcze przez długie stulecia. Ostatnim wielkim dziełem XBW była Antymonachomachia, która ukazała się w roku 1780. Omawiając twórczość Krasickiego wspomnieć należy o jego działalności przekładowej, m. in.: Pieśni Osjana Macphersona oraz Nową Heloizę Rousseau.
Warto wspomnieć także dokonania spoza literatury, bowiem Ignacy Krasicki 1759 roku sprawował funkcję kanonika kijowskiego i przemyskiego a od 1763 roku był sekretarzem prymasa Łubieńskiego. Pamiętny będzie także rok 1766, kiedy to został powołany na biskupa warmińskiego i tym samym zyskał godność senatora. Marzenie jego życia - arcybiskupstwo gnieźnieńskie obejmuje w roku 1795 i sprawuje tam swoje rządy aż do śmierci, którą spotyka w pięć lat później.
Umiera w 1801 roku w Berlinie.
