Komisja Edukacji Narodowej była pierwszym świeckim organem oświatowym w Polsce, utworzona 14.X.1773r. przez grono ludzi zgromadzonych wokół króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. KEN wprowadziła nauczanie trójstopniowe, czyli szkoły elementarne, średnie, wreszcie Szkoła Główna Koronna i Litewska. KEN spisała także kodeks szkolny, który zawierał założenia programowe oraz organizacyjne szkolnictwa polskiego.

Szkoła Rycerska była pierwszą szkołą średnią o charakterze wojskowym. Powstała w 1765 r. Na skutek starań króla Stanisława Poniatowskiego. Głównym dowodzącym był w niej książę Adam Czartoryski. Szkoła miała za zadanie kształcenie i wychowywanie młodzieży szlacheckiej do służby wojskowej. Nauka szkolna podzielona była na część przygotowawczą, ogólnokształcącą i naukę kunsztów (jazda konna, taniec, muzyka). Późniejszymi wychowankami szkoły byli, m.in.: T. Kościuszko, J. Jasiński, J. U. Niemcewicz.

Teatr Stanisławowski prowadzony był przez Wojciecha Bogusławskiego. Organizacja teatru podzielona była na zespoły do spraw opery, baletu i dramatu. Pierwszym przedstawieniem, jakie wystawiono byli "Natręci".

Towarzystwo Przyjaciół Nauk przyczyniło się do rozwoju nauki i literatury. Założone zostało w 1800r. przez Stanisława Staszica.

W 1740r. Stanisław Konarski otworzył Collegium Nobilium.

W okresie tym powstała w Polsce pierwsza w Europie biblioteka publiczna, na skutek przekazania własnych ksiąg prze Załuskich na użytek publiczny. Stanisław August Poniatowski zajmował się mecenatem w takich dziedzinach, jak literatura, malarstwo, architektura i rzeźbiarstwo. To dzięki niemu spotykali się wszyscy wielcy twórcy na słynnych "obiadach czwartkowych". Król również przyczynił się do wydania czasopisma "Zabawy Przyjemne i Pożyteczne" redagowane przez Adama Naruszewicza.