Motyw buntu jest bardzo często poruszanym problemem w literaturze polskiej. Twórcy wielokrotnie powracają do tego motywu. Buntownicy są z kolei bardzo barwnym przedmiotem opisu i rozważań literackich. Znacznie bowiem odróżniają się od zwykłych bohaterów. Są nierzadko niepokorni i nietuzinkowi, dzięki czemu przeżywają niezwykłe przygody. Przygody, które są jednak także tragiczne. Warto wspomnieć chociażby Ikara, bohatera jednego z mitów z mitologii greckiej. Ikar poprzez swą ciekawość spadł do morza i zginął, chociaż jego ojciec Detal ostrzegał go przed skutkami zbytniego zbliżania się do słońca.
Buntownicy są często także nielubiani przez innych bohaterów. Zwłaszcza przez tych, wobec których się buntują. Sprawia to bowiem, iż pojawia się, widoczny konflikt interesów. Tak było na przykład w sytuacji Antygony. Bohaterki antycznego dramatu Sofoklesa pod tym samym tytułem. Antygona zbuntowała się przeciwko nakazowi króla Teb Kreona. Kreon zakazał pochówku brata Antygony Polinejka, żeby ukarać go za sprzeciw. Jego dekret jest jednak sprzeczny z boskim prawe, które nakazywało chować zmarłych. Antygona wybiera bunt przeciw władcy ziemskiemu a posłuszeństwo nakazom bogów.
Jednak bunt przedstawiony w literaturze, to także często bunt przeciw Bogu i jego woli. Przykładem mogą być napisane przez Jana Kochanowskiego "Treny". Treny powstały po śmierci jego córki Urszulki. Ojciec głęboko przeżył stratę swej trzyletniej córki, stąd widoczny w utworach bunt przeciw Bogu.
