Franz Kafka jest współcześnie zaliczany do klasyków literatury światowej. Jest to pisarz pochodzący z Pragi, jednak tworzący w języku niemieckim. Do najważniejszych jego dzieł zaliczyć można "Zamek" i "Amerykę". Jednak najbardziej znana polskiemu czytelnikowi jest powieść "Proces".

W tej powieści na uwagę zasługuje szeroko pojęte i wieloaspektowe przesłanie o charakterze egzystencjalnym. Jest to cecha charakterystyczna dla twórczości Kafki. Jego bohaterowie to ludzie wyalienowani, którzy zatracili umiejętność porozumiewania się z innymi ludzi. Są to samotni bohaterowie walczący jak Don Kichot z niesprawiedliwością świata, która wydaje się całkowicie absurdalna i bezpodstawna. Są to ludzie wypalający się w próbach osiągnięcia zwycięstwa, jednak wszelkie ich starania i działania zwykle z góry skazane są na niepowodzenie. Bohater Kafki to osoba nie tylko walcząca na polu rzeczywistych zdarzeń. Jest to także osoba walcząca ze sobą, uwikłana w grozę istnienia, pełna kompleksów i cierpiąca z powodu rozdwojenia jaźni. Są to zwykle bohaterowie o tak niejasnej i niewyrazistej strukturze, że możliwa jest dzięki temu bardzo różnorodna interpretacja symboliki postaw, gestów, zachowań i sytuacji, w które uwikłany jest bohater.

W powieści "Proces" w warstwie metaforycznej odnajdujemy dwa istotne zagadnienia. Są nimi zniewolenie człowieka przez władzę oraz koszmar ludzkiej egzystencji. Struktura władzy u Kafki przywołuje na myśl wszystkie wielkie i bezwzględne totalitaryzmy XX wieku. Losem człowieka toczy wszechpotężna machina biurokratyczna, która skutecznie fałszuje prawdę i kłamstwu nadaje znamiona wiarygodności. Ta władza pozostawia człowieka bez możliwości jakiegokolwiek samostanowienia o sobie. Również bohater - Józef K. - człowiek anonimowy, niewinny, zaskoczony zaistniałą sytuacją wpada labirynt bez wyjścia. Miota się bezsilnie próbując dociec swoich praw. Bezpodstawnie oskarżony nie wie za co, przez kogo. Nie znajduje z nikąd pomocy, jest samotny mimo, że otaczają go inni ludzie. W końcu sam zaczyna wierzyć w to, że jest winny, wpadł w pułapkę zastawioną na jego słabą psychikę. Ostatecznie zostaje dobity wyrokiem śmierci.

"Proces" F. Kafki, to powieść o głęboko ukrytych sensach i znaczeniach, które niosą za sobą ponadczasowe przesłania i które otwierają przed czytelnikiem mnogość interpretacji. Na tym właśnie polega sens typu powieści zwanego parabolicznym.