DRAMAT - od greckiego wyrazu 'drama', który znaczy "akcja"; "działanie" - to jeden spośród trzech czołowych rodzajów literackich (pomijając lirykę i epikę), traktuje się go czasem jako odmiana sztuki syntetycznej czyli wielotworzywowej - literackiej oraz teatralnej. Odmianami dramatu są: komedia, tragikomedia, a także tragedia, drama oraz opera i melodramat.
KOMEDIA - jest jednym z podstawowych gatunków dramatycznych, znana jest od czasów antycznych. Wykorzystując komizm ukazuje świat oraz ludzi na zabawny i wesoły sposób. Reprezentantami tzw. komedii romantycznej byli m.in.: W. Szekspir i C. Gozzi, natomiast realistyczną komedię sytuacyjną uprawiali: P. A. Beaumarchais, C. Goldoni, Moliere, zaś w Polsce m. in.: F. Zabłocki oraz A. Fredro.
TRAGIKOMEDIA - to utwór dramatyczny, który łączy w sobie pierwiastki dramatyczne i komediowe. Nazwę stworzył rzymski autor komedii - Plaut, około III - II wieku p. n. e. W okresie renesansu, tragikomedia cieszyła się dużą popularnością we Włoszech oraz na scenie teatru europejskiego w XVII - XVIII stulecia, np. dzieł Moliera, a także w okresie romantyzmu.
TRAGEDIA - jest utworem dramatycznym, gdzie bohatera pomimo jego czynów, zawsze spotykają nieszczęścia. Gatunek ten narodził się w antycznej Grecji, na kanwie obrzędów religijnych, natomiast jego klasyczną postać stworzył Sofokles, Ajschylos oraz Eurypides. Do starożytnych tradycji odwoływały się: tragedia renesansowa - przykładem może być "Odprawa posłów greckich" J. Kochanowskiego oraz tragedia klasycystyczna - tworzyli je A. Feliński, J. Racine. Swój indywidualny rodzaj tragedii wykreował W. Szekspir, który przeciwstawił klasycznym zasadom swobodną kompozycję i wprowadzał do niej elementy humorystyczne, groteskowe.
DRAMA - jest to rodzaj utworu dramatycznego, uprawiany od połowy XVIII w. do lat 30. XIX w., stanowiący ogniwo pośrednie między dramaturgią klasycystyczną a romantyczną.
OPERA - jest to rodzaj utworu muzycznego wokalno - instrumentalnego, oparty na podstawie akcji dramatycznej, jego przeznaczeniem było wystawienie na scenie. Również oznacza gmach, gdzie wystawia się sztuki operowe, a także instytucja, która zajmuje się ich oprawą, razem z grupą śpiewaków solistów oraz chórem, orkiestrą, jak również baletem.
MELODRAMAT - pochodzi od greckiego słowa 'melos' - "pieśń" i "dramat". Jest to utwór zawierający dramatyczny akompaniament oraz melodeklamację. Był rozpowszechniony szczególnie we Włoszech, a także we Francji, w XVII wieku. Ten gatunek reprezentują utwory: "Pigmalion" J. J. Rousseau, "Hippodam" Z. Fibicha, "Królewskie dzieci" autorstwa E. Humperdincka. Na terenie Polski, gatunek ten rozpowszechnił J. Elser - "Ofiara Abrahama". Później pierwiastek muzyczny ograniczono do charakteru budującego nastrój komentarza, a następnie został całkiem wyeliminowany.
