tragikomedia

utwór dramatyczny łączący elementy tragiczne i komiczne, ukazujący liczne, nieprawdopodobne wydarzenia, prowadzące do szczęśliwego zakończenia.

Tragikomedia rozwinęła się w okresie renesansu we Włoszech i Francji, nawiązując do tradycji antycznych i rozmaitych gatunków teatru ludowego. Uprawiali ją m.in. L. de Vega, Molier i W. Szekspir. Romantycy doprowadzili do szczególnej wyrazistości grę składników kontrastowych, leżącą u podstaw tragikomedii. W dramacie współczesnym używa się tego terminu na oznaczenie utworu, ukazującego ostry kontrast motywów tragicznych i komicznych (np. u Dürrenmatta). Gatunek ten uprawiali: H. Ibsen, G. Hauptmann, B. Shaw, M. Frisch, H. Pinter.