Trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, która z kobiecych postaci opisanych w utworze Henryka Sienkiewicza pt. Quo vadis najbardziej odpowiada mojemu ideałowi piękna. Myślę, że każdy człowiek posiada swoje kryterium według którego ocenia urodę innych. Ja przede wszystkim dzielę piękno na dwa rodzaje: piękno duchowe (wewnętrzne) i piękno fizyczne (zewnętrzne). Najlepiej jeśli się one wzajemnie uzupełniają. Moim zdaniem piękno to cecha, której nie da się dokładnie określić i sprecyzować, ale od razu zwraca ono na siebie uwagę. Trudno go po prostu nie zauważyć - to coś, co jest odczuwane przez nas intuicyjnie i z pewnością wywołuje u nas pozytywne emocje. Sprawia, że poprawia się nasze samopoczucie i zaczynamy patrzeć na świat pozytywnie. To niezwykła i trudna do opisania cecha, ale z pewnością każdy z nas rozpozna ją bezbłędnie, jeśli tylko będzie miał z nią do czynienia. Uważam, że piękno duchowe jest znacznie ważniejsze od zewnętrznego, ponieważ to dusza człowieka jest najbardziej istotna. Decyduje o tym, w jaki sposób postępujemy oraz o tym, jakie wartości wyznajemy, do jakich dążymy celów. To właśnie to powinno decydować o tym, czy uznajemy kogoś za pięknego człowieka.
Biorąc pod uwagę to, co zostało wymienione wyżej zdecydowałam, że moim ideałem piękna w Quo vadis jest chrześcijanka Ligia. Uważam, że to kobieta, która charakteryzowała się niezwykłą urodą, której nikt nie był w stanie dorównać. Poza pięknem zewnętrznym posiadała także piękno duchowe - wyróżniała się wspaniałą osobowością i charakterem. Żadna bohaterka omawianej powieści pod tym względem nie mogła się z nią równać. Można by po prostu określić Ligię jako wzór piękna.
Każdy kto tylko ujrzał Ligię był zachwycony jej niepowtarzalną urodą. Nawet uznawany za konesera piękna i kobiecych wdzięków Petroniusz był pod jej wielkim wrażeniem. Szczególnie zachwycony był niezwykle piękną cerą, która miała różowy kolor oraz cudownymi czysto-błękitnymi oczami porównywanymi do koloru spokojnego morza. Poza tym Ligia była kobietą o cudownych włosach ciemnego koloru, kształty jej ciała były po prostu idealne. Pod żadnym względem nie można jej było nic zarzucić. Uważam jednak, że nie wymienione przeze mnie cechy zewnętrzne uczyniły ją piękną. Jej piękno ukryte było w niezwykłym, dobrym charakterze. Cechowała się ona tym, że miała szacunek do każdego człowieka, bez względu na to, czy był biedny czy bogaty oraz na przekonania, jakie wyznawał. Nie potrafiła dzielić ludzi na lepszych i gorszych, uważała, że takie postępowanie byłoby bardzo niewłaściwe i niesprawiedliwe. Nie potrafiła pogodzić się z tym, że większość ludzi postępuje właśnie w taki sposób.
Ligia była kobietą skromną, pokorną i nieśmiałą. nie lubiła na siebie zwracać uwagi, starał się żyć w zgodzie z ideałami, które wyznawała, a więc według zasad religii chrześcijańskiej. Potrafiła docenić najważniejsze wartości, takie jak przyjaźń, miłość i sprawiedliwość. Jeśli zabierała głos w jakiejś rozmowie lub dyskusji, zawsze mówiła coś ciekawego i mądrego. Uważała, że mówienie o tym, co nie jest istotne jest zupełnie pozbawione sensu.
Kolejnymi zaletami, które decydowały o tym, że Ligię można było określić jako piękną kobietę były takie cechy jak upór w dążeniu do celu, wielka odwaga, gotowość do najwyższych poświęceń w imię wyznawanych ideałów. Zawsze potrafiła ona bronić swoich poglądów, umiała popierać je odpowiednio dobranymi argumentami. Świadczyło to o tym, ze posiadała dużą inteligencję. O jej wielkiej sile duchowej mogliśmy się przekonać kiedy nie pozwoliła na to, by Winicjusz uczynił z niej swoją niewolnicę - miała wtedy odwagę się zbuntować. Nawet wtedy, gdy groziła jej śmierć zachowała się godnie i postanowiła, że nie może pozwolić na to, by opanował ją strach. W tym trudnym momencie wiedziała, że musi udowodnić, że zasługuje na to, by określać ją jako chrześcijankę, dlatego broniła własnych przekonań.
Moim zdaniem Ligia to jedna z najbardziej interesujących postaci literackich. Można by o niej jeszcze wiele pisać, ale uważam, ze argumenty, które podałam w swojej pracy, udowodniły, że była ona niezwykle piękną i szlachetną kobietą. Wiele z nas powinno brać z niej przykład i uczyć się, jak należy właściwie postępować w życiu.
