Głównymi postaciami dramatu Juliusza Słowackiego pt. Balladyna są tytułowa bohaterka i jej siostra Alina. Pierwsza z nich przedstawiona jest zdecydowanie negatywnie, ale to właśnie ją chcę scharakteryzować. Pomimo biedy i wiejskiego pochodzenia, Balladynę cechuje duma, a przy tym także bezwzględność. Całkowitym kontrastem w odniesieniu do niej jest Alina. Są one córkami ubogiej wdowy, dla której Balladyna nie jest dobra córką, poza tym cechuje ją lenistwo i opryskliwość. Jej charakter przeciwstawia się wyjątkowej urodzie- kruczoczarne włosy, ciemne przenikliwe oczy i jasna, blada karnacja- która przyciąga wzrok ludzki. Dziewczyna ma narzeczonego, wiejskiego chłopca o imieniu Grabiec. Nie przeszkadza jej to zalecać się do przybyłego przypadkowo do ich chatki pięknego, możnego młodzieńca- Kirkora. Również jej siostrze Alinie podoba się przybyły mężczyzna, budzi się w niej uczucie dla niego. Balladyna chce postawić na swoim za wszelką cenę. Podczas konkursu, który polega na uzbieraniu jak największej ilości malin, morduje siostrę, i zabiera jej maliny. Kiedy poślubia Kirkora popełnia kolejne zbrodnie- z jej reki ginie jej nowy małżonek oraz jedyna osoba, która widziała zabójstwo. Jest winna także śmierci matki, której się wypiera i którą skazuje na stracenie. Balladynę- za jej okrutność i bezwzględność- dosięga ostatecznie ramię sprawiedliwości. Trafiona boskim gromem ginie. Jest ona niewątpliwie czarnym charakterem utworu, pełnym złych cech. Ale pisze o niej, gdyż to ona jest najważniejszą postacią dramatu, której nie można nie opisać, bez niej nie byłoby dramatu Słowackiego.
