Po zakończeniu wydarzeń opisanych w powieści „Krzyżacy” Henryka Sienkiewicza, losy Zbyszka z Bogdańca, głównego bohatera, mogły potoczyć się w różnorodny sposób, biorąc pod uwagę jego młodzieńczą odwagę, szlachetną naturę i związek z Małgorzatą, którą w końcu udało się mu poślubić. Możemy wyobrazić sobie, jak dalsze życie Zbyszka wyglądało po zakończeniu wojny z Krzyżakami i po jego powrocie do domu.

Zbyszko, po heroicznym udziale w wojnie z zakonem krzyżackim, stał się postacią szeroko szanowaną zarówno w Polsce, jak i w Europie. Jego bohaterskie czyny podczas bitwy pod Grunwaldem, a także odwaga w obronie kraju przed wrogiem, zapewniły mu sławę i uznanie wśród szlachty. Po zakończeniu wojny Zbyszko powrócił do swojej ojczyzny, by kontynuować życie jako rycerz, ale tym razem nie tylko walczył na polu bitwy. Po wielu przeżyciach, Zbyszko zmienił swoje priorytety i coraz bardziej skupiał się na rodzinie i dobrach materialnych.

Po małżeństwie z Małgorzatą, Zbyszko odzyskał spokój, o którym marzył przez całą wojenną zawieruchę. Ich związek, zbudowany na wzajemnym szacunku i miłości, stanowił podstawę do rozpoczęcia nowego etapu życia. Zbyszko, wiedząc, że przyszłość jego rodziny zależy od stabilności i bezpieczeństwa, postanowił zająć się zarządzaniem swoim majątkiem. Dzięki swojej roztropności i doświadczeniu wojennemu udało mu się sprawnie zarządzać ziemiami i wzmocnić ich gospodarkę.

Zbyszko nie zapomniał jednak o swoich ideałach rycerskich. Choć wojna z Krzyżakami została zakończona, to Zbyszko wciąż pozostawał wierny zasadom honoru i sprawiedliwości. Angażował się w różne akcje mające na celu obronę słabszych i pomoc w potrzebie. Uczestniczył również w obronie swojej ojczyzny przed innymi zagrożeniami, które mogły pojawić się na horyzoncie. Jako rycerz, Zbyszko dążył do tego, by Polska była silna i bezpieczna, a jej obywatele cieszyli się wolnością.

Z biegiem lat Zbyszko stał się jednym z najbardziej poważanych rycerzy w Polsce. Jego odwaga i mądrość przyciągały uwagę innych możnowładców, którzy prosili go o pomoc w rozwiązywaniu konfliktów. Zbyszko, choć nie dążył do władzy, zdobył ją dzięki swoim zasługom i niezłomnej postawie w trudnych chwilach. Jako szlachcic, Zbyszko uczestniczył także w zjazdach rycerskich, gdzie omawiano sprawy polityczne, a także kwestie dotyczące obrony granic kraju.

Jako mąż Małgorzaty, Zbyszko wiódł życie pełne szczęścia i spokoju. Wspólnie wychowywali dzieci, przekazując im wartości rycerskie, które były fundamentem ich rodziny. Zbyszko starał się wychować swoich synów na dobrych ludzi, dbających o honor, sprawiedliwość i dobro ojczyzny. Z czasem jego dzieci podążyły jego śladami, angażując się w życie publiczne i walcząc o dobro narodowe.

Po latach, Zbyszko, już jako starszy mężczyzna, postanowił poświęcić się również duchowości. Jako dojrzały człowiek, z pełnym bagażem doświadczeń, zaczął coraz więcej czasu poświęcać na modlitwę i medytację, rozważając swoje życie i czyny. Wspólnie z Małgorzatą spędzali ostatnie lata w spokoju, otoczeni rodziną i przyjaciółmi.

W ten sposób Zbyszko z Bogdańca, choć nie stał się wielkim władcą czy wojskowym strategiem, pozostawił po sobie trwały ślad. Jego życie było pełne poświęcenia, honoru i troski o innych. Zgromadził nie tylko majątek i szacunek, ale także mądrość, która pozwalała mu żyć w zgodzie z własnym sumieniem i z zasadami, które wyznaczał sobie jako młody rycerz.