Balladyna była wiejską dziewczyną, córką ubogiej wdowy i siostrą Aliny. Była ona bardzo piękna dziewczyną, a do tego miała bardzo silny charakter. Była żądna władzy i bogactwa. Porzuciła ona Grabca, gdy okazało się, że może zostać żoną Kirkora. Siostry rywalizują ze sobą w zbieraniu malin - Balladyna zabija Alinę i szybko staje się panią na zamku. Nie może jednak pozbyć się krwawego znamienia na czole. Miewa również omamy i zjawy. Jest okrutna - każe Kostrynowi poszczuć psami swojego wiejskiego kochanka - Grabca, a matce każe przeprowadzić się do wieży. Balladyna udaje się do Pustelnika w nadziei, że on pomoże jej usunąć plamę z czoła; nieopatrznie wyznaje mu swoją zbrodnie. Wkrótce jej wspólnikiem staje się okrutny Kostryn - nie mają oni żadnych skrupułów - mordują wszystkich, aby zatrzeć ślady kolejnych zbrodni - zabijają sługę Kirkora, Gralona, Pustelnika, który wie o zbrodni; Balladyna zabija też Grabca, ponieważ chce koronę Popielów. Dziewczyna jest bardzo konsekwentna w zacieraniu śladów zbrodni, działa bez wahania. Cały czas ma jednak przed oczami tajemne zmory i zjawy. Z zamku została wygnana matka Balladyny.

Zła królowa widzi również przeciwnika w swoim mężu - stają oni do walki o tron. Decydująca bitwa przynosi jednak klęskę Kirkorowi, który umiera na placu boju. Balladyna podaje truciznę nawet swojemu wspólnikowi, Kostrynowi. Wreszcie Balladyna bez przeszkód zasiada na tronie i według zwyczaju ma ona rozpatrzyć i osądzić przestępców; wydaje wyrok śmierci na nieznanego sprawcę zbrodni na Kostrynie i Alinie. Wówczas zjawia się matka dziewczyny, która oskarża przed królową swoją córkę; nie chce ona jednak powiedzieć jej imienia - podczas tortur wdowa umiera. Balladyna wydaje więc kolejny wyrok i krzyczy: "Winna śmierci!" - z nieba spada piorun i zabija królową, która jest winna wszystkich zbrodni.