„Latarnik” to nowela napisana przez Henryka Sienkiewicza. Opowiada historię starego polskiego emigranta – Skawińskiego, który po latach tułaczki znajduje spokojną pracę latarnika w Ameryce, nad brzegiem morza. Praca jest monotonna, ale daje mu spokój i możliwość życia w ciszy.

Skawiński jest człowiekiem doświadczonym przez życie. Przez lata brał udział w wojnach i powstaniach, a po ich zakończeniu musiał szukać szczęścia za granicą. Choć od dawna jest na obczyźnie, wciąż pamięta swoją ojczyznę i tęskni za Polską.

Pewnego dnia podczas pracy w latarni Skawiński znajduje książkę „Trylogię” Henryka Sienkiewicza. Czytając ją, przypomina sobie ojczyznę, dawne czasy i wszystkie swoje przeżycia. Nagle ogarnia go ogromne wzruszenie i tęsknota. W tym momencie zdaje sobie sprawę, że życie na obczyźnie nie daje mu pełni szczęścia. Wzruszony i przygnębiony opuszcza swoje miejsce pracy.

Nowela pokazuje, jak silna jest więź człowieka z ojczyzną i jak ważne są wspomnienia. Sienkiewicz uczy, że nawet najprostsze rzeczy, takie jak książka, mogą wzbudzić wielkie emocje i przypomnieć o tym, co naprawdę ważne.

„Latarnik” to opowieść o tęsknocie, patriotyzmie i wartościach, które pozostają w człowieku niezależnie od czasu i miejsca. Pokazuje, że prawdziwe szczęście wiąże się z sensem życia i przynależnością do własnej ojczyzny.